Akademia polskiego filmu

Michał Lorenc, autor partytur do blisko dwustu filmów fabularnych, dokumentalnych, animowanych oraz seriali telewizyjnych, za którą spadła na niego istna lawina festiwalowych trofeów, jest muzycznym… samoukiem.

Urodził się 5 października 1955 roku w Warszawie. Jako muzyk zaczynał w Wolnej Grupie Bukowina, gdzie w latach 1973-1977 grał na gitarze. Blisko współpracował z Maciejem Zembatym, nagrywając piosenki do jego audycji „Zgryz”, emitowanej przez Program III Polskiego Radia (1975-1978), a także z Jackiem Kleyffem i Michałem Tarkowskim w ramach Teatru Paranoicznego (1979-1981).

Jako kompozytor filmowy zadebiutował w 1979 roku muzyką do serialu Andrzeja Kostenki Przyjaciele. Pierwszy większy sukces odniósł partyturą do debiutanckiego filmu Macieja Dejczera 300 mil do nieba (1989), nominowaną do Feliksa (dzisiaj Europejska Nagroda Filmowa), oraz uhonorowaną Nagrodą im. Stanisława Wyspiańskiego. Muzyka do Psów (1992) Władysława Pasikowskiego przyniosła mu laur na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (1992), podobnie jak muzyka do Prowokatora  (1995) Krzysztofa Langa, Bandyty  (1997) Dejczera, Przedwiośnia (2001) Filipa Bajona i Wszystko będzie dobrze (2007) Tomasza Wiszniewskiego. Lorenc ma na swym koncie także: Poznańskie Koziołki Międzynarodowego Festiwalu Filmów Młodego Widza „Ale Kino!” w Poznaniu (1994) za muzykę do filmów: Skutki noszenia kapelusza w maju (1993) Krystyny Krupskiej-Wysockiej  i Łowcy. Ostatnie starcie (1993) Jerzego Łukaszewicza, Nagrodę Specjalną „Camerimage” w Toruniu (1998) i Nagrodę Główną festiwalu w Bonn (1999) za muzykę do Nic (1998) Doroty Kędzierzawskiej, Czeskiego Lwa ze partyturę do polsko-czesko-słowacko-francuskiego filmu Vladímira Michálka Zabić Sekala (1998), Srebrną Statuetkę Leliwity Tarnowskiej Nagrody Filmowej (1998) za Bandytę (1997) i Nagrodę Jury Młodzieżowego za Przedwiośnie (2001), którą w Tarnowie trzy lata później, trzy statuetki Jańcia Wodnika (2001, 2008, 2009) wrześnieńskiego festiwalu Prowincjonalia za Daleko od okna (2000) Jana Jakuba Kolskiego, Wino truskawkowe (2007) Dariusza Jabłońskiego i Cztery noce z Anną (2008) Jerzego Skolimowskiego oraz Orła za Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł (2011) Antoniego Krauzego (2012).

Jest autorem muzyki do wielu interesujących filmów dokumentalnych, m.in. Fotoamatora (1998) Dariusza Jabłońskiego, Po-lin. Okruchów pamięci (2008) Jolanty Dylewskiej, Jurka (2014) Pawła Wysoczańskiego, Amnezji (2015) Jerzego Śladkowskiego, a także popularnych seriali, m.in. Przeprowadzek (2000-2001) Leszka Wosiewicza, Gliny (2003-2008) Władysława Pasikowskiego, Oficera (2004-2005), Oficerów (2006) i Trzeciego oficera (2008) Macieja Dejczera. Pisze także muzykę do spektakli teatralnych. Współpracuje nie tylko z polskimi twórcami, a także z reżyserami z Czech, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Swą muzykę nagrywał z najlepszymi naszymi orkiestrami, m.in. Sinfonią Varsovią i Orkiestrą Filharmonii Narodowej. Jego muzykę wykonuje specjalizujący się w muzyce etnicznej zespół DesOrient.

Loranc bardzo szybko wypracował sobie charakterystyczny styl filmowego pisma, udanie łącząc poetykę symfoniczną z elementami etnicznymi, czyli z tzw. muzyką świata. Tworzy muzykę niezwykle ekspresyjną, opartą głównie na emocjach, często silnie zrytmizowaną i opartą na sugestywnych motywach melodycznych. W jednym z wywiadów powiedział: „Film jest dla mnie jedynie inspiracją i celem. Nie komponuję innej muzyki. Okazało się, że mój dar pisania dotyczy tylko kina. Nie wiem, jakie uczucia mam wywołać u słuchaczy sal koncertowych”.

Jerzy Armata