Waldemar Kazanecki

Waldemar Kazanecki, fot. Andrzej Zborski, źródło: FORUM?>

Waldemar Kazanecki, fot. Andrzej Zborski, źródło: FORUM
http://www.forum.com.pl/

To bez wątpienia jeden z najbardziej płodnych polskich kompozytorów. Pisał utwory orkiestrowe i kameralne, piosenki i ilustracje muzyczne do radiowych słuchowisk, muzykę teatralną, telewizyjną i filmową. Ma na swym koncie ponad 500 partytur filmowych, głównie ilustrujących muzycznie dokonania naszych animatorów, choć nie tylko, także fabularzystów i dokumentalistów.

Waldemar Kazanecki urodził się 29 kwietnia 1929 roku w Warszawie – zmarł 21 grudnia 1991 roku w Warszawie. Muzyki uczył się początkowo prywatnie – w czasie II wojny światowej, potem – po wyzwoleniu – naukę kontynuował w Średniej Szkole Muzycznej w Łodzi, równolegle pobierając nauki w… Liceum Przyrodniczym. Na początku lat 50. wyjechał do Katowic, gdzie dostał pracę w tamtejszym oddziale Polskiego Radia. W związku z etatową pracą na studiowanie muzyki nie było czasu, ale swe umiejętności uzupełniał, pobierając lekcje z zakresu teorii muzyki oraz kompozycji u Jana Gawlasa (w Katowicach) i Stefana Kisielewskiego (w Warszawie). W latach 50. Kazanecki prowadził w Katowicach niezwykle mocno eksploatowaną – na scenie i w eterze – orkiestrę, która towarzyszyła popularnym piosenkarzom, m.in. Nataszy Żylskiej, Janowi Dankowi i Januszowi Gniatkowskiemu. W 1965 roku objął kierownictwo Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia, z którą nagrywali m.in. Maria Koterbska, Sława Przybylska, Zbigniew Kurtycz i Jerzy Połomski, a więc największe gwiazdy tamtych czasów. Kazanecki zajmował się nie tylko muzyką rozrywkową, ale i poważną. Jego kompozycje kameralne i orkiestrowe często były wykonywane na prestiżowych festiwalach muzyki współczesnej, m.in. Warszawskiej Jesieni, Biennale Muzyki w Zagrzebiu, Styryjskiej Jesieni w Grazu.

Z filmem związał się już w 1956 roku, komponując muzykę – wspólnie z Tadeuszem Kańskim – do przewrotnej animacji antyalkoholowej Pan Rzepka i jego cień Wacława Wajsera. Do filmów animowanych pisał zresztą najwięcej, a kompozycje te przyniosły mu kilka prestiżowych nagród: Złotego Smoka za muzykę do Dinozaurów (1963) Witolda Giersza i Srebrnego Lajkonika za muzykę do Bajki o smoku (1962) Mirosława Kijowicza w 1963 roku na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie, a także Nagrodę Prezesa Rady Ministrów (1979) za twórczość dla dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki do Proszę słonia (1978) Witolda Giersza. Spośród animacji na uwagę zasługuje jego muzyka do popularnych seriali, m.in.: Bolek i Lolek, Baśnie i waśnie, Przygody błękitnego rycerzyka, Zaczarowany ołówek, Tajemnice wiklinowej zatoki, 2 koty + 1 pies.

W filmie fabularnym zadebiutował w 1958 roku muzyką do Orła (1958) Leonarda Buczkowskiego, a sponad 30 filmów pełnometrażowych, które znalazły się w jego dorobku, należy wymienić: Weekend z dziewczyną (1958) Janusza Nasfetera (to z tego filmu pochodzi „Partyzancka ballada” wykonywana przez Jacka Lecha i Czerwono-Czarnych), Paragon gola (1969) Stanisława Jędryki, Nie ma róży bez ognia (1974) i Brunet wieczorową porą (1976) Stanisława Barei, Miłość ci wszystko wybaczy (1981) Janusza Rzeszewskiego, a nade wszystko Noce i dnie (1975) Jerzego Antczaka (Złota Kaczka 50-lecia, przyznana przez pismo „Film” w kategorii: najlepsza muzyka). No i seriale, te przyniosły kompozytorowi olbrzymią popularność, m.in.: Do przerwy 0:1 (1969) Stanisława Jędryki, Czarne chmury (1973) Andrzeja Konica, Dom (1980-2000) Jana Łomnickiego, Szaleństwa panny Ewy (1983) Kazimierza Tarnasa.    

Jerzy Armata

Filmografia (wybór)

  • 1958 Orzeł
    reż. Leonard Buczkowski

  • 1967 Paryż – Warszawa bez wizy
    reż. Hieronim Przybył

  • 1968 Hasło Korn
    reż. Waldemar Podgórski

  • 1968 Hrabina Cosel
    reż. Jerzy Antczak

  • 1968 Weekend z dziewczyną
    reż. Janusz Nasfeter

  • 1969 Nie ma powrotu Johnny
    reż. Kaveh Pur Rahnama

  • 1969 Paragon gola
    reż. Stanisław Jędryka

  • 1969 Znicz Olimpijski
    reż. Lech Lorentowicz

  • 1970 Abel twój brat
    reż. Janusz Nasfeter

  • 1970 Pogoń za Adamem
    reż. Jerzy Zarzycki

  • 1971 150 na godzinę
    reż. Wanda Jakubowska

  • 1971 Motodrama
    reż. Andrzej Konic

  • 1971 Szerokiej drogi kochanie
    reż. Andrzej Jerzy Piotrowski

  • 1972 Na krawędzi
    reż. Waldemar Podgórski

  • 1972 Ten okrutny, nikczemny chłopak
    reż. Janusz Nasfeter

  • 1974 Nie ma róży bez ognia
    reż. Stanisław Bareja

  • 1974 Pójdziesz ponad sadem
    reż. Waldemar Podgórski

  • 1975 Noce i dnie
    reż. Jerzy Antczak

  • 1975 W te dni przedwiosenne
    reż. Andrzej Konic

  • 1976 Brunet wieczorową porą
    reż. Stanisław Bareja

  • 1978 Romans Teresy Hennert
    reż. Ignacy Gogolewski

  • 1979 Prom do Szwecji
    reż. Włodzimierz Haupe

  • 1980 Dzień Wisły
    reż. Tadeusz Kijański

  • 1980 Dziewczyna i chłopak
    reż. Stanisław Loth

  • 1981 Miłość ci wszystko wybaczy
    reż. Janusz Rzeszewski

  • 1983 Dom Świętego Kazimierza
    reż. Ignacy Gogolewski

  • 1984 Romans z intruzem
    reż. Waldemar Podgórski

  • 1984 Szaleństwa panny Ewy
    reż. Kazimierz Tarnas

  • 1985 Chrześniak
    reż. Henryk Bielski

  • 1987 Trzy kroki od miłości
    reż. Ryszard Rydzewski

  • 1989 Gorzka miłość
    reż. Czesław Petelski