Judeł gra na skrzypcach [1936]
rok produkcji:
- 1936
premiera:
- 30 IX 1936
czas trwania:
- 84 min
Reżyseria:
- Józef Green, Jan Nowina-Przybylski
Scenariusz:
- Józef Green
Zdjęcia:
- Jakub Joniłowicz
Obsada:
- Molly Picon [Itke vel Judeł], Maks Bożyk [Ajzyk Kałamutker], Samuel Landau [Helman Gold], Symcha Fostel [Arie, ojciec Itke], Maks Brin [Marszelik], Dora Fakiel [Tajbełe], Abraham Kurc [restaurator, wspólnik dyrektora teatru], Symche Natan [dyrektor teatru], Chana Lewin [wdowa], Leon Liebgold [Froim], Barbara Liebgold [matka Tajbełe; nie występuje w czołówce]
Muzyka:
- Abraham Ellstein
Piosenki:
- Icyk Munger
Dźwięk:
- Józef Bartczak
Scenografia:
- Jacek Weinreich
Produkcja:
- Green-Film
Kierownictwo produkcji :
- Edward Hantowicz, Józef Frankfurt
O filmie
Judeł, dziewczyna przebrana za chłopca, wędruje ze starym ojcem. Ona śpiewa i gra na skrzypcach, on na kontrabasie. W miasteczku natykają się na podobny duet: chłopiec gra na skrzypcach, jego przyjacel zaś na klarnecie. Najpierw konkurują ze sobą, po pewnym czasie tworzą jednak jeden zespół - Judeł zakochała się w chłopcu, lecz on nie zwraca oczywiście na nią uwagi. Co więcej - zaczyna darzyć zainteresowaniem pewną dziewczynę, Tajbełe, która siłą zmuszona przez matkę do zamążpójściaza bogatego wdowca, ucieka i przyłącza się do wędrownej grupy. Wszyscy razem docierają do Warszawy, gdzie klarnecista decyduje się osiąść, znajdując ciepły kąt u znajomej wdowy. Tajbełe zostaje zaangażowana do teatru muzycznego, lecz kiedy zjawia się jej ukochany, ucieka razem z nim. Judeł przez przypadek znajduje się na scenie i swym komicznym zachowaniem wziętym za świetną grę, oraz piosenką "Jidł mit'n fidł" odnosi wielki sukces. Dopiero teraz chłopiec dowiaduje się, że Judeł jest dziewczyną. Wyznają sobie miłość. Mają się odbyć ich zaręczyny, ale ona otrzymuje kontrakt na wyjazd do Ameryki. Odpływa transatlantykiem. I wtedy okazuje się, że ukochany płynie tym samym statkiem jako członek orkiestry.
Artykuły
-
Józef Green. „Jednoosobowy przemysł filmowy”
Aleksandra Wierzba
„Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu”, nr 4/2016