Akademia polskiego filmu

W wykazie filmów towarzyszących Akademii Polskiego Filmu figuruje Zygfryd Andrzeja Domalika (1986), jeden z tych filmów ze zdjęciami Grzegorza Kędzierskiego, które pozwoliły wiązać nazwisko tego operatora z nurtem kreacyjnym w kinie polskim.

Powodów ku temu Kędzierski dostarczył już wcześniej – jako autor zdjęć do filmów wieńczących twórczość Wojciecha Jerzego Hasa: Nieciekawej historii (1982), którą debiutował w fabularnym kinowym pełnym metrażu, Pismaka (1984) i Osobistego pamiętnika grzesznika… przez niego samego spisanego (1985). Ten ostatni był zarazem pierwszym (i do 2015 roku jedynym) filmem polskim, zrealizowanym systemem szerokoekranowym Technovision. Kędzierskiemu film ten przyniósł nagrodę za zdjęcia na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie (1985).

Artysta zdobył ponadto: nagrodę za zdjęcia do filmu Krystyny Krupskiej-Wysockiej Skutki noszenia kapelusza w maju (1993, TV) i Panny z mokrą głową Kazimierza Tarnasa (1994) na 13. Krajowym Festiwalu Filmów dla Dzieci w Poznaniu (1994) oraz nagrody za zdjęcia do filmu Mamoru Oshiego Avalon (Polska/Japonia, 2000) na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastycznych i Grozy w Sitges (2001) oraz Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Durbanie (2002).

Grzegorz Kędzierski urodził się 7 lutego 1949 roku w Warszawie. W 1970 roku ukończył studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Był fotosistą na planie Życia rodzinnego Krzysztofa Zanussiego. Do startu w zawodzie autora zdjęć filmowych przygotowywał się w praktyce jako operator kamery lub II operator u boku mistrzów kamery: Stanisława Lotha (Perła w koronie Kazimierza Kutza, 1971; superprodukcja Jerzego Antczaka Noce i dnie, 1975 – film kinowy, także na taśmie 70 mm, 1977 – serial TV; do 12. odcinka zrobił zdjęcia), Krzysztofa Winiewicza (Szklana kula Stanisława Różewicza, 1972), Zygmunta Samosiuka (Sprawa Gorgonowej Janusza Majewskiego, 1977; … gdziekolwiek jesteś, Panie Prezydencie… Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego, 1978) oraz Witolda Sobocińskiego (m.in. Szpital Przemienienia Edwarda Żebrowskiego, 1978; Był jazz Feliksa Falka, 1981, prem. 1984).

Największym osiągnięciem Grzegorza Kędzierskiego jako autora zdjęć jest historyczno-kostiumowa superprodukcja Jerzego Hoffmana Ogniem i mieczem (1999 – film kinowy, 2000 – serial TV). Ten widowiskowy film został nakręcony z zastosowaniem innego powszechnie używanego systemu szerokoekranowego – Super 35, na negatywach Kodaka (Eastmancolor), po raz pierwszy w historii kina polskiego obrabianych w laboratorium Technicoloru (w Londynie).

Kolejna superprodukcja w operatorskiej karierze Kędzierskiego to Popiełuszko. Wolność jest w nas Rafała Wieczyńskiego (2009 – film kinowy, 2009-2013 – serial TV).

Z dużym uznaniem spotkały się zdjęcia Kędzierskiego do Pułkownika Kwiatkowskiego Kutza (1995): realistyczne, a zarazem utrzymane w kolorystyce kojarzącej się z okresem stalinowskim, w którym – także za sprawą ich wewnętrznej energii – wartko, dynamicznie rozgrywa się akcja filmu.

Wcześniej, zdjęciami do Kolossa Witolda Leszczyńskiego (1993), Kędzierski dowiódł, że nie zerwał związków z kinem kreacyjnym.

Inne znaczące filmy w dorobku Grzegorza Kędzierskiego – autora zdjęć – to m.in. Nocny gość Stanisława Różewicza (Polska/Czechosłowacja, 1989, TV), Ewangelia według Harry’ego Lecha Majewskiego (Polska/USA, 1993), Ogród Luizy Macieja Wojtyszki (2007).

Grzegorz Kędzierski jest też autorem lub współautorem zdjęć do kilku filmów dokumentalnych, wielu widowisk Teatru Telewizji oraz licznych seriali niebędących – jak w przypadku Nocy i dni oraz Popiełuszki... –  pochodną filmów kinowych. Mowa m.in. o takich serialach, jak Sława i chwała Kazimierza Kutza (1997) czy Anna German Waldemara Krzystka i Aleksandra Timienki (2012).

Kędzierski współpracował ponadto ze znanym reżyserem niemieckim Dieterem Wedlem.

Autor zdjęć do Ogniem i mieczem jest doktorem sztuki filmowej i profesorem Wyższej Szkoły Sztuki i Projektowania w Łodzi. Wykłada też na uczelniach artystycznych za granicą.

W 1994 roku był współinicjatorem i współzałożycielem Stowarzyszenia Twórców Obrazów Filmu Fabularnego (STOFF) – Polish Society of Cinematographers (PSC), którego polska nazwa została w roku 2012 zmieniona na Stowarzyszenie Autorów Zdjęć Filmowych.

W latach 1994-2008 był wiceprezesem STOFF, w 2009 roku wystąpił z tej organizacji.

Od 1972 roku należy do Stowarzyszenia Filmowców Polskich (SFP), w latach 2000-2004 zasiadał w Zarządzie Głównym.

Grzegorz Kędzierski bywa często jurorem festiwali filmowych. Sprawuje też nadzór artystyczny nad stroną wizualną rekonstrukcji cyfrowych wybranych filmów polskich, np. Rękopisu znalezionego w Saragossie Wojciecha Jerzego Hasa.

Andrzej Bukowiecki