Akademia polskiego filmu

W Łukaszu Kośmickim dostrzeżono jedną z najciekawszych indywidualności wśród autorów zdjęć filmowych, jacy pojawili się w kinie polskim w latach 90. XX w. Tę opinię potwierdziło jury Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1996 roku, przyznając wówczas 28-letniemu operatorowi nagrodę za najlepsze zdjęcia. W konkursie startowały dwa filmy z dorobku Kośmickiego – czarno-biały Poznań 56 Filipa Bajona (1996) i barwne Gry uliczne Krzysztofa Krauzego (1996). Już choćby zestawienie tych dwóch współczesnych dramatów politycznych dowodzi wszechstronności operatorskiego talentu Kośmickiego – i to nie tylko z racji użycia odmiennych materiałów negatywowych. Poznań 56, którym Kośmicki debiutował jako autor zdjęć do pełnometrażowych kinowych filmów fabularnych, obrazując historyczny zryw robotników z tego miasta, przypomina miejscami reportaż. (O wyborze taśmy czarno-białej przesądziła pamięć reżysera filmu, który w dzieciństwie był świadkiem wydarzeń poznańskich. „Tak we wspomnieniach widzę ówczesną rzeczywistość″ – powiedział Bajon w jednym z wywiadów). Natomiast Gry uliczne, nawiązujące do okrytej mroczną tajemnicą śmierci studenta Uniwersytetu Jagiellońskiego i opozycjonisty Stanisława Pyjasa w 1977 roku, sięgają do bardziej zróżnicowanego arsenału środków wizualnych.

Zdjęcia do filmu Poznań 56 przyniosły ponadto Kośmickiemu nagrodę Złotego Rycerza na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie w 1997 roku.

Łukasz Kośmicki urodził się 9 września 1968 roku w Szamotułach. W 1993 roku ukończył studia na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Zdjęcia jego autorstwa, mówiąc potocznie: zrobione z nerwem, emanujące na ekranie wewnętrzną energią, są też jednym z walorów kolejnego wartościowego filmu z drugiej połowy lat 90. – Gniewu Marcina Ziębińskiego (1997), brutalnego dramatu sensacyjnego rozgrywającego się w środowisku ludzi młodych. Kośmicki otrzymał za nie nominację do Orła – Polskiej Nagrody Filmowej w 1999 roku. Całą swoją wczesną twórczością operatorską zasłużył sobie na Paszport „Polityki” w kategorii film za rok 1996.

Kośmicki razem z Wojciechem Smarzowskim napisał scenariusz filmu Dom zły (2009), wyreżyserowanego przez Smarzowskiego. Film ten został nagrodzony na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2009 roku i był nominowany do Orła także w roku 2009. Na planie zaś pierwszego polskiego filmu w technice 3D – 1920. Bitwy Warszawskiej Jerzego Hoffmana (2011) – był Kośmicki reżyserem i autorem zdjęć w II ekipie, a ponadto pełnił z Andrzejem Kotkowskim funkcję nazwaną w napisach czołowych „reżyseria – współpraca″.

Łukasz Kośmicki – laureat także Tytana, nagrody dla najlepszego reżysera za reżyserię filmu reklamowego Przebieralnia na 12. Ogólnopolskim i Międzynarodowym Festiwalu Reklamy i Filmu Reklamowego w Krakowie w 2001 roku – jest członkiem Polskiej Akademii Filmowej oraz, od czerwca 2015 roku, wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych (PSC – Polish Society of Cinematographers).

Andrzej Bukowiecki