Akademia polskiego filmu

Kompozytor, pianista, współtwórca – wraz z Tadeuszem Bairdem – Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. Pisał utwory orkiestrowe, kameralne i fortepianowe, instrumentalne, wokalno-instrumentalne i wokalne, także autor muzyki teatralnej i filmowej.

Urodził się 3 marca 1922 roku w Toruniu – zmarł 9 stycznia 1981 roku w Warszawie. Studiował w klasie kompozycji oraz fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi (1945-1946) oraz w konserwatorium paryskim (1947-1948). Od 1946 roku występował jako pianista, od 1952 roku zajął się także twórczością kompozytorską. Laureat wielu prestiżowych laurów, m.in. dwóch nagród w Konkursie im. Grzegorza Fitelberga za Sinfoniettę na dwie orkiestry smyczkowe”(1956) i za cykl pieśni Oczy powietrza na sopran i fortepian (1957), wyróżnienia za Sinfoniettę… na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO (1959).

Jest autorem muzyki do blisko czterdziestu filmów fabularnych, dokumentalnych i animowanych. Pierwszą partyturę filmową napisał w 1946 roku do dokumentu Natalii Brzozowskiej Pałace. Trzy lata później stworzył muzykę do pierwszego pełnometrażowego filmu fabularnego Za wami pójdą inni… (1949) Antoniego Bohdziewicza. Za opracowanie ścieżki muzycznej do filmu Młodość Chopina (1951) Aleksandra Forda, na której obok kompozycji tytułowego bohatera znalazły się także utwory m.in. Johanna Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta i Nicollo Paganiniego, został uhonorowany Nagrodą Państwową II stopnia.

Spośród filmów fabularnych z muzyką Serockiego na szczególne uznanie zasługują: Piątka z ulicy Barskiej (1953), Ósmy dzień tygodnia (1958), Krzyżacy (1960) i Pierwszy dzień wolności (1964), a także Potop (1974) Jerzego Hoffmana. Warto zauważyć, że jego utwory skomponowane w latach pięćdziesiątych zostały użyte w filmach, których akcja rozgrywała się w tamtych czasach: w Człowieku z marmuru (1976) Andrzeja Wajdy, Wielkim biegu (1981) Jerzego Domaradzkiego i Był jazz… (1981) Feliksa Falka.

Serocki jest również autorem muzyki do dwóch znakomitych etiud szkolnych – Rondo (1958) Janusza Majewskiego oraz Kwadrat (1972) Zbigniewa Rybczyńskiego, a także kilku interesujących filmów animowanych, m.in. Samotność (1965) Piotra Szpakowicza, Libido (1967) Aliny Maliszewskiej, Koń (1967), Wspaniały marsz (1970) i Ślady (1974) Witolda Giersza.

Jerzy Armata