Akademia polskiego filmu

Reżyserka filmowa i teatralna, scenarzystka. Urodziła się 6 czerwca 1954 roku w Warszawie. Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim (specjalizacja: teatrologia), który ukończyła w 1976 roku oraz reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1982). Przez dwa lata była kierownikiem literackim Teatru im. Jaracza w Olsztynie (1977-1978). Zaczynała jako reżyserka filmów dokumentalnych (m.in. Nostalgia, 1983).

W 1985 roku zrealizowała poruszający naturalistyczny film telewizyjny Przez dotyk, który konfrontował skrajne postawy dwóch kobiet wobec woli życia: śmiertelnie chorej Teresy oraz młodej Anny. Film otrzymał wiele nagród, w tym Grand Prix na festiwalu kina kobiecego w Creteil. Następnie wyreżyserowała dwa filmy fabularne: Ostatni dzwonek (1989) o grupie młodzieży kontestującej szkolny reżim w realiach lat 80. oraz Odjazd (1991, wspólnie z Piotrem Łazarkiewiczem) mówiący o stosunku Polaków do ludzi z ziem poniemieckich na przykładzie dwóch Mazurek, matki i córki. Film zdobył Nagrodę Główną Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Rok później wyreżyserowała Białe małżeństwo (1992) na podstawie dramatu Tadeusza Różewicza – wysmakowany plastycznie film o erotycznym niespełnieniu, utrzymany w klimacie fin de siéclu. Jej film telewizyjny z 1997 roku Drugi brzeg opowiadał o ostatnich dniach życia poety Heinricha von Kleista. Następnie zrealizowała film Na koniec świata (1999), inspirowany powieścią Emila Zoli, z udziałem Justyny Steczkowskiej. Współpracowała także z siostrą Agnieszką Holland na planie serialu Ekipa (2007), którego akcja rozgrywa się w środowisku rządowym. W latach 90. wróciła do dokumentu (Bez klucza. Portret Hanny Suchockiej, Żwirowisko – ostatnia niedziela o konflikcie między Polakami a Żydami w kwestii krzyża postawionego w Brzezince). W 2011 roku zrealizowała według własnego pomysłu serial Głęboka woda o pracownikach i podopiecznych ośrodka pomocy społecznej (nagroda Prix Italia oraz Prix Europa w Berlinie), który doczekał się kontynuacji.

Wielokrotnie współpracowała z Teatrem Telewizji. Zrealizowała m.in. Dom kobiet Zofii Nałkowskiej, Gdy tańczyła Isadora Martina Shermana, Przypadek Klary Dei Loher. W 2003 roku w Teatrze Wielkim w Łodzi wyreżyserowała operę Rycerskość wieśniacza Mascagniego. W Teatrze Powszechnym w Warszawie wystawiła sztukę Trzy wysokie kobiety, w Teatrze Nowym Praga Szklaną kolekcję wg Szklanej menażerii Tennessee Williamsa, zaś w Teatrze Studio Dowcip Margaret Edson.

Od roku 2011 pełni funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „Żydowskie Motywy" w Warszawie.

Siostra Agnieszki Holland, matka kompozytora Antoniego Łazarkiewicza. Była żoną reżysera Piotra Łazarkiewicza (zm. 2008 r.)