Akademia polskiego filmu

Były górnik, który na emeryturze odkrył w sobie żyłkę aktorską i literacką (w 1984 roku wydał Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat).

Urodził się w 1916 roku – zmarł 9 kwietnia 1985 w Katowicach. Odkrył go Kazimierz Kutz, powierzając główną rolę – Karola Habryki – w Paciorkach jednego różańca (1979). Śląska rodzina Habryków mieszka w jednorodzinnym domku z podwórkiem. Nowy projekt urbanistyczny przewiduje jego wyburzenie. W miejscu górniczych domków ma powstać osiedle wielopiętrowych bloków. Stary Habryka otrzymuje od kopalni za swe zasługi nową, piękną willę w Katowicach. Aklimatyzacja w nowych warunkach okazała się jednak niemożliwa. Kreacja Halotty została uhonorowana podczas Lubuskiego Lata Filmowego (1980) nagrodą Srebrnego Grona, podobnie jak rola Marii Strasznej, jego ekranowej partnerki.

W 1983 roku wystąpił Halotta jeszcze w komedii telewizyjnej Feriduna Erola Złe dobrego początki…, w której wcielił się w emerytowanego leśniczego.

Dramatyczna sytuacja z filmu Kutza znalazła swą powtórkę w życiu Halotty. Od wojny mieszkał w domku jednorodzinnym w katowickiej dzielnicy Bogucice. Kiedy decyzją władz dom został przeznaczony do rozbiórki, a jego umieszczono w nowym mieszkaniu w bloku, zmarł w kilka miesięcy po przeprowadzce.

Jerzy Armata