Jerzy Zelnik
Syn reżysera radiowego Jana Zelnika, urodzony w Krakowie 14 września 1945 roku. Aktor teatralny i filmowy, absolwent warszawskiej PWST (1968). Grał w teatrach w Krakowie, Gnieźnie, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu, Legnicy, Białymstoku. Występował w Londynie. Związany z teatrami warszawskimi, m.in. Dramatycznym, Powszechnym, Studio, Roma, Ochoty. Był dyrektorem artystycznym Teatru Miejskiego w Łodzi (2005-07).
W kinie debiutował epizodyczną rolą w Smarkuli Leonarda Buczkowskiego. Pierwsza rola główna przyniosła mu od razu rozgłos: zagrał Ramzesa w Faraonie Jerzego Kawalerowicza. Uroda amanta predestynowała go do kreowania namiętnych, wrażliwych kochanków, często nieszczęśliwych, ale też wyrachowanych, jak w Dziejach grzechu Waleriana Borowczyka czy w Deborah Ryszarda Brylskiego. Ciekawa jest też drugoplanowa rola słabego Judasza w Piłacie i innych Andrzeja Wajdy i chłodnego, zdystansowanego Andrzeja w Ostatnim promie Waldemara Krzystka.
Wizerunek romantycznego kochanka umocnił rolą Zygmunta Augusta w Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny Janusza Majewskiego (i serialu Królowa Bona).
W późniejszych latach coraz rzadziej pojawia się w kinie. Ciekawą postać ojca Fryderyka Chopina stworzył w filmie Jerzego Antczaka Chopin. Pragnienie miłości.
Artur Majer