Akademia polskiego filmu

Na ekranie pojawiła się już jako czternastolatka w noweli Zofii Ołdak Zginął pies, a trzy lata później w telewizyjnej Myszy Wiktora Skrzyneckiego. Jej prawdziwym debiutem było Przeznaczenie Jacka Koprowicza, do którego jako młodziutka muza Kazimierza Przerwy-Tetmajera wniosła dziewczęcy wdzięk. Szybko posypały się kolejne propozycje: u Hasa, Szulkina, Gruzy, Sztwiertni, a Figura coraz bardziej świadomie pracowała na status polskiej Marilyn Monroe, grając z tym wizerunkiem mniej lub bardziej ironicznie, choćby jako Mariola Wafelek w Pociągu do Hollywood Piwowarskiego czy Rysia Siarzewska w Kilerze Machulskiego.

Szybko zaczęła grywać za granicą – w Czechach, na Węgrzech, w Hiszpanii, wreszcie – w Hollywood, gdzie pojawiła się w głównych rolach w filmach mniej znanych reżyserów. Po epizodach u Roberta Altmana (Gracz i Prêt-à-porter) w kraju powróciła w rolach tak ciekawych, jak emigrantka na Greenpoincie w Szczęśliwego Nowego Jorku Zaorskiego, jak opętana toksyczną miłością Gosia w Ajlawju Marka Koterskiego, Podstolina w Zemście Andrzeja Wajdy czy groteskowa Ubica u Piotra Szulkina. Trudno też zapomnieć jej epizod w Pianiście Romana Polańskiego, gdzie zagrała potwora – rozwrzeszczaną antysemitkę.

Może najciekawszą postać – starzejącej się kobiety, zatroskanej o przyszłość córki i honor rodziny – zagrała wzruszająco prawdziwie, wbrew emploi, w Żurku Ryszarda Brylskiego.

Nie zmienia to faktu, że dla wielu widzów pozostanie zapewne rozerotyzowaną, demoniczną Rysią Siarzewską z obu Kilerów.

Urodzona 22 marca 1962 w Warszawie, tu ukończyła Wydział Aktorski w PWST (1985, dyplom 1989). Dwukrotnie nagradzana Złotą Kaczką dla najlepszej aktorki filmowej sezonu (1988, 1998), a także za całokształt twórczości, jest laureatką licznych nagród za Żurek, Zemstę, Ajlawju, Ubu króla i Yumę.

Po studiach była przez kilka sezonów (1985-88) aktorką warszawskiego Teatru Współczesnego, w latach 2006-13 – Dramatycznego. Od 2013 należy do zespołu Teatru Wybrzeże w Gdańsku.

Magda Sendecka