Akademia polskiego filmu

Uznanie krytyki oraz Złotą Kamerę (1978), nagrodę tygodnika „Film” za debiut aktorski, przyniosła mu rola młodego naukowca w Barwach ochronnych (1976) Krzysztofa Zanussiego, a popularność wśród szerokich rzesz telewidzów – postać  doktora Stefana Trettera, w którą wciela się od trzynastu lat w serialu Na dobre i na złe.    

Urodził się 15 czerwca 1945 roku w Warszawie. Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego stołecznej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (1971). Aktor teatrów warszawskich: Rozmaitości (1972-1982), Na Woli (1984), Współczesnego (od 1999). Bardzo utożsamia się ze swoim miastem, w teledysku z cyklu Projekt Warszawiak wystąpił w roli legendarnego Felka Zdankiewicza.

W filmie – Niebieskie jak Morze Czarne Jerzego Ziarnika – pojawił się w 1971 roku, ale pierwszą dużą rolę zagrał dopiero pięć lat później – magistra Jarosława Kruszyńskiego, sekretarza wakacyjnego obozu naukowego w Barwach ochronnych (1976), przejmującym studium manipulacji i zakłamania, jednym z prekursorskich tytułów kina moralnego niepokoju. W znaczącym, acz zapomnianym filmie tego nurtu – telewizyjnym Wolnym strzelcu (1981) Wiesława Saniewskiego – wcielił się w postać bezkompromisowego tytułowego dziennikarza.

Często angażowano go do głównych ról w filmach historycznych: w Pasji (1977) Stanisława  Różewicza zagrał Edwarda Dembowskiego, w Znaków szczególnych brak (1978) Anatolija Bobrowskiego – Feliksa Dzierżyńskiego, w Sekrecie Enigmy (1979) Romana Wionczka – kryptologa Henryka Zygalskiego, w Thais (1983) Ryszarda Bera – Nikiasa, aleksandryjskiego patrycjusza, filozofa i poetę, zaś w Sienkiewiczowskiej ekranizacji Quo vadis (2001) Jerzego Kawalerowicza – Plasjusza Aulusa, rzymskiego polityka i wojskowego, opiekuna Ligii. Rozpiętość epok i charakterów – jak widać – ogromna.   

Jerzy Armata