Artykuły
Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii, rozdział 1, art. 4.2
Film uznaje się za film polski, jeżeli jego producentem lub koproducentem jest podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a ponadto spełniony jest co najmniej jeden z warunków:
1) autor scenariusza lub adaptowanego utworu literackiego, reżyser oraz wykonawca jednej z głównych ról są obywatelami polskimi, udział środków finansowych producenta mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kosztach produkcji filmu stanowi 100%, przy czym środki te, do wysokości 80% kosztów produkcji filmu, muszą być wydatkowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a ponadto kopia wzorcowa jest wykonana w języku polskim;
2) autor scenariusza lub adaptowanego utworu literackiego lub reżyser, lub wykonawca jednej z głównych ról są obywatelami polskimi, udział środków finansowych koproducenta mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kosztach produkcji filmu stanowi co najmniej 20% przy filmie będącym koprodukcją dwustronną oraz co najmniej 10% przy filmie będącym koprodukcją wielostronną, przy czym środki te, do wysokości 80% kosztów produkcji filmu, muszą być wydatkowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a ponadto główna wersja językowa wykonana jest w języku polskim.
Wybrane wideo
-
O PROGRAMIE APF, dr Rafał Marszałek
-
Geneza społeczno-polityczna rozwoju KINA MORALNEGO NIEPOKOJU, prof. Andrzej...
-
Kino polskie po I wojnie światowej
Wybrane artykuły
-
Poczucie obcości i chęć wtopienia się w inność. Podróże filmowe Romana Polańskiego.
Janusz Gazda
„Kwartalnik Filmowy" 1993, nr 4
-
Jazz niosący nadzieję, czyli "Excentrycy. Po słonecznej stronie ulicy" Janusza Majewskiego
Martyna Milewska
"Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", nr 4/2019
-
Różewicz był reżyserem niefajerwerkowym. Z Jerzym Radziwiłowiczem rozmawia Piotr Śmiałowski
Piotr Śmiałowski
"Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", nr 2/2018