Artykuły
„Słownik filmu”, red. Rafał Syska, Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2010
Pastisz filmowy
Krzysztof Loska
Pastisz filmowy - stylizacja, naśladownictwo oryginalnego stylu, przy równoczesnym wyolbrzymieniu charakterystycznych jego cech; w przeciwieństwie do parodii brak w nim intencji prześmiewczej, opiera się na intertekstualnej grze z widzem, wymaga kompetencji, jest jednym z wyróżników estetyki postmodernistycznej, wskazuje na kres innowacyjności. Na gruncie refleksji teoretycznofilmowej koncepcję pastiszu przedstawił Fredric Jameson, zwracając uwagę na współczesne utworu odwołujące do poetyki filmu czarnego: Żar ciała (1981) L. Kasdana, Śmiertelnie proste (1983) i Ścieżka strachu (1990) braci Coen. Spośród twórców posługujących się tą odmianą stylizacji na szczególne uznanie zasługują S. Leone (Dobry, zły, brzydki, Dawno temu w Ameryce) oraz B. De Palma (Świadek mimo woli, Nietykalni).
K.L.
Wybrane wideo
-
O PROGRAMIE APF, dr Rafał Marszałek
-
Fenomen POLSKIEJ SZKOŁY FILMOWEJ, prof. Piotr Zwierzchowski
-
Rozwój kina socrealistycznego w Polsce
Wybrane artykuły
-
Kobiety o nowoczesności, kinie i kulturze popularnej
Małgorzata Radkiewicz
[w:] Modernistki o kinie. Kobiety w polskiej krytyce i publicystyce filmowej 1918 - 1939
-
RECENZJA: Portret wielokrotny - recenzja książki "Filmowe ulice Jerzego Toeplitza", red. Rafał Marszałek
Maryla Hopfinger
"Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", nr 4/2016