Essential Killing  [2010]

Essential Killing

rok produkcji:

2010

czas trwania:

83 min

Reżyseria:

Jerzy Skolimowski

Scenariusz:

Ewa Piaskowska

Zdjęcia:

Adam Sikora

Obsada:

Vincent Gallo [Mohammed], Emmanuelle Seigner [Margaret], Zach Cohen [Amerykanin], Nicolai Cleve Broch [pilot helikoptera], David Price [przesłuchujący oficer]

Montaż:

Réka Lemhényi, Maciej Pawliński

Muzyka:

Paweł Mykietyn

Dźwięk:

Robert Flanagan

Scenografia:

Joanna Kaczyńska

Kostiumy:

Anne Hamre

Charakteryzacja:

Barbara Conway

Kierownictwo produkcji :

Andrzej Stempowski

Nagrody:

  • MFF Wenecja 2010 -
    Nagroda Specjalna Jury
    Nagroda za najlepszą rolę męską Vincent Gallo
  • MFF Mar del Plata, 2010 -
    Nagroda Główna "Złote Ombu"
    Nagroda Dziennikarzy
    Nagroda aktorska Vincent Gallo
  • Polska Nagroda Filmowa, Orzeł, 2011 - Nagroda w kategorii:
    Najlepszy film za rok 2010
    Najlepsza reżyseria za rok 2010 Jerzy Skolimowski
    Najlepsza muzyka za rok 2010 Paweł Mykietyn
    Najlepszy montaż za rok 2010 Réka Lemhényi
    Najlepszy montaż za rok 2010 Maciej Pawliński
  • Festiwal Polskich Filmów Fabularnych,Gdynia 2011 (do 1986 Gdańsk, od roku 2012 Gdynia Film Festival)-
    Grand Prix (Wielka Nagroda Jury "Złote Lwy")
    Nagroda za reżyserię Jerzy Skolimowski 2011
    Nagroda za zdjęcia Adam Sikora
    Nagroda za muzykę Paweł Mykietyn
    Nagroda za montaż Réka Lemhényi
    Nagroda za montaż Maciej Pawliński
  • Sopot Film Festival, Sopot 2011 - "Parasolnik" dla najlepszego filmu festiwalu
  • Europejska Nagroda Filmowa (dawniej "Felix"), 2011 - Nominacja w kategorii: Najlepsze zdjęcia Adam Sikora
  • Prix France Musique Sacem, 2012 - Paweł Mykietyn

O filmie

Młody Afgańczyk Mohammed zostaje schwytany przez wojska USA i przetransportowany do tajnej bazy w Europie Środkowo - Wschodniej. Dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności udaje mu się uciec i odtąd nie cofnie się przed niczym, by zachować wolność i ocalić życie.
"Cenię sobie w życiu pozostawanie z dala od ludzi i od wydarzeń. Po "Czterech nocach z Anną" myślałem o zrobieniu kolejnego skromnego filmu, którego akcja rozgrywałaby się w mazurskich lasach, w sąsiedztwie mojego domu. I nagle pojawiła się informacja o przeprowadzanych nieopodal tajnych operacjach CIA. W mojej głowie niemal od razu narodził się gotowy scenariusz. Film nie jest rzecz jasna oparty na faktach. Gdyby tak było, wiedzielibyśmy o tym z pierwszych stron gazet lub byłaby to ściśle strzeżona tajemnica służb specjalnych. Jednak myśl, że wojskowe samoloty Stanów Zjednoczonych rzeczywiście lądowały mniej niż 20 km od mojego domu i że ta historia naprawdę mogła się wydarzyć, była niezwykle intrygująca" mówił o genezie powstania "Essential Killing" Jerzy Skolimowski. Podczas pracy nad filmem reżyserowi bardzo zależało na tym, by jego dzieło nie zostało potraktowane jako film polityczny, opowiadający się po którejś ze stron konfliktu amerykańsko - afgańskiego. Chodziło mu przede wszystkim o "przeciwstawienie potęgi jednostce", o ukazanie losu człowieka znajdującego się w sytuacji ekstremalnej, osaczonego i pozostawionego samemu sobie w skrajnie niesprzyjających warunkach (śnieg, mróz, oddalenie od siedzib ludzkich, brak pożywienia i dachu nad głową).
Obywający się niemal bez dialogów (główny bohater nie mówi ani słowa) film Skolimowskiego zmierza zarówno w stronę "wielkiej metafory", odnoszącej się do najgłębszej "esencji" człowieczeństwa, jak i w kierunku ponownego odkrycia "esencji" kina, którego podstawową siłą jest nieporównywalna z niczym magia ruchomego obrazu nieprzysłonięta przez scenariuszową elokwencję czy widowiskowe efekty specjalne. Wartość i oryginalność "Essential Killing" dostrzegła nie tylko międzynarodowa krytyka, lecz także jury licznych festiwali, w tym prestiżowego MFF w Wenecji, gdzie film twórcy "Rysopisu" uhonorowano Nagrodą Cinema Avvenire, Nagrodą Specjalną Jury (obie dla Jerzego Skolimowskiego) oraz Pucharem Volpi (dla odtwórcy roli głównej Vincenta Gallo). 
Afganistan, czasy współczesne. Trzech żołnierzy amerykańskich podczas nie do końca legalnego wypadu na skalistą pustynię przypadkowo natrafia na jednego z tubylców, Mohammeda. Przerażony muzułmanin dzięki równie przypadkowo znalezionej broni zabija Amerykanów. Wkrótce jednak ich rodacy odnajdują zmasakrowane zwłoki i rozpoczynają pościg za Afgańczykiem. Dysponujące znaczną przewagą liczebną i techniczną wojska USA osaczają zbiega i biorą go do niewoli. 
Mohammed zostaje wraz z grupą innych więźniów przetransportowany do tajnej bazy w Europie Środkowej. Podczas konwoju dochodzi do wypadku furgonetki, którą jest przewożony. Udaje mu się zbiec. Zagubiony pośród bezkresnych lasów, boso biegnie na oślep przez zalegający dookoła śnieg. Wie, że teraz musi nie tylko nie dać się powtórnie złapać, ale też uniknąć śmierci z zimna i głodu. Będąc ściganym staje się też łowcą, który nie cofnie się przed niczym, by zdobyć parę butów i choćby najskromniejsze pożywienie. [TVP]

www.filmpolski.pl