Niezwykła podróż Baltazara Kobera  [1988]

Niezwykła podróż Baltazara Kobera

Plakat do filmu Niezwykła podróż Baltazara Kobera

rok produkcji:

1988

premiera:

26 XII 1988

czas trwania:

115 min

Reżyseria:

Wojciech Jerzy Has

Reżyser II:

Waldemar Prokopowicz, Janusz Weychert

Scenariusz:

Wojciech Jerzy Has

Zdjęcia:

Grzegorz Kędzierski

Obsada:

Rafał Wieczyński [Baltazar], Michel Londsale [Cammerschulze], Emannuelle Riva [matka], Daniel Emilfork [rektor], Gabriela Kownacka [Gertruda], Adrianna Biedrzyńska [Rosa], Evelyne Dassas [oberżystka], Christine Laurent [Margerita], Jerzy Bończak [Flamand - Varlet], Bożena Dykiel [Garganella]

Montaż:

Wanda Zeman

Muzyka:

Zdzisław Szostak

Dźwięk:

Janusz Rosół

Scenografia:

Wojciech Jaworski

Kostiumy:

Magdalena Biernawska, Maria Nowotny

Charakteryzacja:

Alicja Kozłowska, Elżbieta Karmolińska

Kierownictwo produkcji :

Paweł Rakowski, Jean Lefevre

Rok produkcji:

1988

Nagrody:

  • Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (do 1986 Gdańsk; od roku 2012 Gdynia Film Festival), 1988 r. - Nagroda za dźwięk

O filmie

16-letni Baltazar, syn budziszyńskiego doktora Sigismunda, spotyka na grobli archanioła Gabriela, który nakazuje mu wejść w oczyszczający płomień i towarzyszy mu w niezwykłej podróży do Jerozolimy. Kober zostaje przyjęty do seminarium teologicznego, ale jego wrażliwość, zdolność kontaktowania się z zaświatami, stają się przyczyną drwin i niechęci ze strony kolegów i kleryków. Umiera ojciec Baltazara. Młodzieńca otaczają duchy zmarłych, prześladuje go upadły anioł Flamand, uosobienie Szatana. W drodze powrotnej do Drezna spotyka podróżnika Pappagallo, który prowadzi Baltazara do obozu komediantów, gdzie chłopak poznaje piękną lutnistkę Rosę. Gdy rano budzi się na łące obozowisko jest puste. Baltazar przybywa do seminarium. Pomaga w ucieczce drukarzowi, którego uwalnia od ścigająch go prześladowców rektora; opuszcza seminarium. Baltazar nocuje w oberży, którą wskazał mu Flamand. Ukazuje mu się matka, od której dowiaduje się o reformatorskiej działalności drukarza skazanego wyrokiem inkwizycji na stos. Baltazar poznaje doktora, alchemika Fryderyka Cammerschulze. Ukrywa on zbiegłego drukarza. Do domu doktora wkraczają strażnicy. Kober ucieka. Po drodze widzi zdemolowaną drukarnię i zwłoki swego nauczyciela. Baltazar zostaje wywieziony z miasta w trumnie w kondukcie zmarłych na dżumę. Za murami oczekuje go Fryderyk, razem wyruszają w drogę do Wenecji. Podczas postoju w oberży Kobera rozpoznają studenci z seminarium. Dochodzi do bójki, Baltazar zostaje ciężko poraniony. Przeżywa koszmarne sny. Po przebudzeniu Cammerschulze informuje Baltazara o czekającej go długiej podróży do Wenecji, którą młodzieniec musi odbyć samotnie, by spotkać się z Battistą Strozzim. Ku zdumieniu Baltazara Cammerschulze biesiaduje przy wspólnym stole z Flamandem. W towarzystwie handlarza Mathiasa, spotkanego podczas wędrówki, Kober dociera do Wenecji i staje przed obliczem zakonnika Strozziego. Ten kieruje go do domu schadzek Garganelli, gdzie może znaleźć bezpieczne schronienie przed szpiegami Inkwizycji. Baltazar dowiaduje się od Strozziego, że Fryderyk oddał się zamiast swego ucznia w ręce Inkwizycji. Jasne staje się mu teraz owo niezrozumiałe zachowanie Fryderyka wobec Flamanda. Strozzi prowadzi Baltazara do Rosy i jej przyjaciół. Płyną razem gondolą, której wioślarz przebrany jest w szaty śmierci.