Wszystko, co najważniejsze [1992]
rok produkcji:
- 1992
premiera:
- 21 III 1993
czas trwania:
- 98 min
Reżyseria:
- Robert Gliński
Scenariusz:
- Dżamila Ankiewicz-Nowowiejska
Zdjęcia:
- Jarosław Szoda
Obsada:
- Ewa Skibińska [Paulina (Ola) Wat], Krzysztof Globisz [Aleksander Wat], Adam Siemion [Andrzej Wat, syn Oli i Aleksandra], Grażyna Barszczewska [Barbara Zielińska; w napisach określenie roli: ], Bogusław Linda [Tadeusz Bogucki, przyjaciel Watów], Wiktor Czebotariew [komendant Iwan], Natalia Kolakanowa [Wiera], Krzysztof Stroiński [Adam Chrostowski], Karol Strasburger [Stefan Karski], Marzena Trybała [Zofia Winkiel]
Montaż:
- Elżbieta Kurkowska
Muzyka:
- Jerzy Satanowski
Dźwięk:
- Krzysztof Jastrząb, Urszula Ziarkiewicz
Scenografia:
- Leszek Wojciech Badiak, Umurzak Szmanow
Kostiumy:
- Ewa Krauze
Charakteryzacja:
- Jolanta Pruszyńska
Kierownictwo produkcji :
- Iwona Ziułkowska, Józef Jarosz
Nagrody:
-
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1992 (do 1986 Gdańsk ; od roku 2012 Gdynia Film Festival)-Grand Prix (Wielka Nagroda Jury "Złote Lwy")
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1992 (do 1986 Gdańsk ; od roku 2012 Gdynia Film Festival)-Nagroda za zdjęcia Jarosław Szoda
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1992 (do 1986 Gdańsk ; od roku 2012 Gdynia Film Festival)-Nagroda za dźwięk Krzysztof Jastrząb
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1992 (do 1986 Gdańsk ; od roku 2012 Gdynia Film Festival)-Nagroda za dźwiękUrszula Ziarkiewicz
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1992 (do 1986 Gdańsk ; od roku 2012 Gdynia Film Festival)-Nagroda za dźwięk Mariusz Kuczyński
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1992 (do 1986 Gdańsk ; od roku 2012 Gdynia Film Festival)-Nagroda Dziennikarzy
- Triest (Międzynarodowy Festiwal Filmowy) 1994 -Nagroda Pokojowa
- Tarnów (Tarnowska Nagroda Filmowa) 1994 - Grand Prix za wstrząsające ukazanie losów ludzkich i humanistyczne przesłanie utworu wyrażone w dojrzałej artystycznie formie
- Tarnów (Tarnowska Nagroda Filmowa)1994 - Wyróżnienie pozaregulaminowe Adam Siemion
O filmie
Ekranizacja autobiograficznej opowieści Oli Watowej. Film jest historią przejmującej miłości Oli i Aleksandra Watów. Wat, słynny polski poeta - futurysta, w latach trzydziestych należał do bohemy artystycznej sympatyzującej z komunizmem. Jego żona Ola, jedna z najpiękniejszych dam przedwojennej Warszawy, była ozdobą salonów literackich. Wybucha II wojna światowa. Watowie wraz z synkiem uciekają z zajętej przez faszystów Warszawy na wschodnie terytoria Polski. Boją się Niemców. Są Żydami. Tutaj zaskoczy ich sowiecka okupacja. Wat zostaje aresztowany a Ola i jej syn wywiezieni w głąb Rosji, do Kazachstanu, gdzie z innymi polskimi zesłańcami pracują na polach sowchozu. Jako Żydówka i żona komunisty Ola jest bojkotowana przez Polaków. Jednocześnie zmaga się z opętańczą miłością sowieckiego komendanta. Rozpaczliwie walczy o przetrwanie swoje i syna. Przeżywa gehennę głodu, strachu, upokorzenia. Cały czas wierzy w odnalezienie ukochanego męża. W końcu trafia do więzienia, gdzie bita i torturowana przyjmuje obywatelstwo sowieckie w zamian za obietnicę spotkania z Aleksandrem. Sowiecki oficer wypuszcza ją z więzienia informując, że jej mąż nie żyje. Kiedy zniszczona psychicznie, bez woli życia, utraciwszy wiarę w "to, co najważniejsze", zdana na opiekę syna, Ola leży w łóżku, w progu izby staje... Aleksander. Ola, Aleksander i Andrzej znowu są razem. Już na zawsze. Wracają do Polski. Jednak ostatnią stacją ich podróży okaże się Francja.
www.filmpolski.pl
