Akademia polskiego filmu

Ma na swoim koncie ponad sto ról w filmach i serialach telewizyjnych, wystąpił również w wielu etiudach studenckich, a także dwóch filmach aktorsko-animowanych. Przeważają role drugoplanowe czy epizodyczne, ale wiele z nich jest niezwykle istotnych dla dramaturgii snutych opowieści, a przy tym perfekcyjnie zagranych.

Urodził się 27 października 1964 roku w Chorzowie. Jest absolwentem Studium Aktorskiego Teatru Lalek przy Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie (1986) oraz Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1990). Po studiach związał się z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi (1990-1998), a następnie z Teatrem Studio w Warszawie (od 1998).

Po raz pierwszy pojawił się na ekranie jako brat Jacka, mordercy taksówkarza, w Krótkim filmie o zabijaniu (1987) Krzysztofa Kieślowskiego.  Kolejne epizody – m.in. w Ostatnim promie (1989) Waldemara Krzystka, Marcowych migdałach (1989) Radosława Piwowarskiego czy Europie, Europie (1990) Agnieszki Holland – spowodowały, że stał się rozpoznawalny, a co za tym idzie, chętnie angażowany do kolejnych realizacji. Pierwszą znaczącą rolę – chłopaka o ksywie „Pasza” – zagrał w Nad rzeką, której nie ma (1991) Andrzeja Barańskiego, inspirowanej prozą Stanisława Czycza, słodko-gorzkiej wycieczki do „tej naszej młodości”, która w filmie przypadła na – odmalowany nostalgicznie, ale wiarygodnie – początek lat sześćdziesiątych. Barański obsadził go także w swym następnym filmie – Kawalerskie życie na obczyźnie (1992), opartym na powieści Jakuba Wojciechowskiego Życiorys własny robotnika, powierzając mu jedną z ról drugoplanowych.

Dwie ciekawe role stworzył w filmach Lecha Majewskiego:  poety Wiktora Sierpnia w Wojaczku (1999), przejmującej opowieści o trzech ostatnich dniach z życia Rafała Wojaczka, poety zbuntowanego, tragicznie zmarłego w wieku dwudziestu sześciu lat, oraz malarza Oswalda Wróbla w Angelusie (2001), historii janowskiej gminy okultystycznej, działającej na Śląsku od lat trzydziestych do pięćdziesiątych, której członkom to właśnie „rzeczy tajemne" pozwoliły w miarę pogodnie przetrwać okupacyjne i stalinowskie czasy. Aktor znakomicie mówi gwarą śląską, stąd zapewne w jego dorobku kolejne filmy rozgrywające się wśród miejscowych familoków: Benek (2007) Roberta Glińskiego, pogodna opowieść o nadziei w trudnych czasach, regionalna komedia romantyczna Zgorszenie publiczne (2009) Macieja Prykowskiego oraz przejmujący dramat Adama Sikory i Ingmara Villqista Ewa (2010).

Z pozostałych dokonań aktorskich Mastalerza na szczególną uwagę zasługują: rola Andrzeja, narkomana i nosiciela wirusa HIV, w Porze na czarownice (1993) Piotra Łazarkiewicza, Eugeniusza w Zmruż oczy (2003) Andrzeja Jakimowskiego, sprzedawcy gazet w Zerze (2009) Pawła Borowskiego, kanalarza w W ciemności (2011) Agnieszki Holland, księdza w Pokłosiu (2012) Władysława Pasikowskiego czy partyzanckiego kucharza w Obławie (2012) Marcina Krzyształowicza. Role różnorodne, małe i duże, każda jednak niezwykle wyrazista, na długo pozostająca w pamięci widza.

Jerzy Armata