Henryk Bista

Henryk Bista w filmie „Pan Kleks w kosmosie", fot. Romuald Pieńkowski, źródło: Fototeka FN?>

Henryk Bista w filmie „Pan Kleks w kosmosie", fot. Romuald Pieńkowski, źródło: Fototeka FN
http://fototeka.fn.org.pl/

Urodził się 12 marca 1934 roku w Kochłowicach (Ruda Śląska). Zmarł 8 października 1997 roku w Warszawie. Studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej. Absolwent warszawskiej PWST (1958).

Jeden z najwybitniejszych i najbardziej zajętych polskich aktorów. Jego dorobek obejmuje sto kilkadziesiąt pełnometrażowych fabuł (w tym sporo zagranicznych), ponad 30 seriali, 125 spektakli Teatru Telewizji. Wybitne role zagrał również w teatrze (Teatr Wybrzeże w Gdańsku, warszawskie teatry Na Woli i Współczesny). Pracował jako pedagog w Studiu Aktorskim Teatru Wybrzeże w Gdańsku i Studium  Aktorskim Teatru Muzycznego w Gdyni.

Na ekranie pojawił się już w 1958 roku, jednak rozkwit jego kariery filmowej zaczął się na dobre
w połowie lat 70.

Niezwykle wszechstronny, równie dobrze czuł się w rolach kostiumowych (Dagny, Śmierć prezydenta, Medium, Wśród nocnej ciszy, Wierna rzeka), jak współczesnych, dramatycznych i komediowych (choćby u Marka Koterskiego), jako czarny charakter i człowiek poczciwy.

Mistrz ról drugoplanowych i wyrazistych epizodów, w ciągu kilku minut potrafił zbudować wielowymiarową postać, zapamiętywaną na długo, jak oszukany klient banku Kramera w Vabanku Juliusza Machulskiego. Grał hrabiów i służących, kapłanów i arystokratów, Żydów (Kartka z podróży Waldemara Dzikiego) i chłopów (Nie było słońca tej wiosny Juliusza Janickiego), zdrajców i bohaterów. Bywał uosobieniem zła (Matka Królów Janusza Zaorskiego), ale z postaci służbistów potrafił też wydobyć nieoczekiwane ciepło albo bezradność (dyrektor szkoły w Yesterday Radosława Piwowarskiego).

Laureat licznych nagród za dokonania teatralne i odznaczeń państwowych, na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni uhonorowany za drugoplanową rolę Senatora w Lawie Tadeusza Konwickiego.

Magda Sendecka

Filmografia (wybór)

  • 1975 Czerwone i białe
    reż. Paweł Komorowski

  • 1976 Ptaki, ptakom...
    reż. Paweł Komorowski

  • 1977 Śmierć prezydenta
    reż. Jerzy Kawalerowicz

  • 1978 Szpital Przemienienia
    reż. Edward Żebrowski

  • 1978 Wśród nocnej ciszy
    reż. Tadeusz Chmielewski

  • 1981 Vabank
    reż. Juliusz Machulski

  • 1982 Matka Królów
    reż. Janusz Zaorski

  • 1983 Kartka z podróży
    reż. Waldemar Dziki

  • 1983 Wierna rzeka
    reż. Tadeusz Chmielewski

  • 1984 O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji
    reż. Piotr Szulkin

  • 1984 Przemytnicy
    reż. Włodzimierz Olszewski

  • 1985 Medium
    reż. Jacek Koprowicz

  • 1985 Sceny dziecięce z życia prowincji
    reż. Tomasz Zygadło

  • 1986 Życie wewnętrzne
    reż. Marek Koterski

  • 1989 Bal na dworcu w Koluszkach
    reż. Filip Bajon

  • 1989 Lawa
    reż. Tadeusz Konwicki

  • 1989 Ostatni dzwonek
    reż. Magdalena Łazarkiewicz

  • 1990 Pożegnanie jesieni
    reż. Mariusz Treliński

  • 1991 Odjazd
    reż. Magdalena i Piotr Łazarkiewiczowie

  • 1992 Białe małżeństwo
    reż. Magdalena Łazarkiewicz

  • 1992 La Petite Apocalypse
    reż. Costa-Gavras

  • 1993 Dwa księżyce
    reż. Andrzej Barański

  • 1993 Lista Schindlera
    reż. Steven Spielberg

  • 1994 Zawrócony
    reż. Kazimierz Kutz

  • 1995 Nic śmiesznego
    reż. Marek Koterski