Maria Pakulnis

Maria Pakulnis w filmie „Dolina Issy", źródło: Fototeka FN?>

Maria Pakulnis w filmie „Dolina Issy", źródło: Fototeka FN
http://fototeka.fn.org.pl/

Obsadzano ją w rolach skrajnie różnych, od służącej Barbarki, zakochanej nieszczęśliwie we własnym panu, w Dolinie Issy, przez poszarzałą, zmęczoną żonę osadzonego w areszcie robotnika w Bez końca, po uwodzicielską Renée Bleist w Jeziorze Bodeńskim. Często grała kobiety fatalne, mające władzę nad zakochanymi w nich mężczyznami – pogrążająca się w nałogu aktorka w Oszołomieniu, demoniczna Hela Bertz w Pożegnaniu jesieni czy tkwiąca w toksycznym uzależnieniu Ewa w Dekalogu, trzy. Równie stylowa jako żona dyrektora prowincjonalnego cyrku w Zygfrydzie (Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego, Złoty Ekran, nagroda na MFF w Taorminie) i jako wspólniczka brawurowego hochsztaplera w Konsulu. Inną twarz, naznaczoną cierpieniem, pokazała w Rozdroże Café i Wiośnie 1941. Siłę jej talentu można podziwiać zwłaszcza w Wiośnie, gdzie nie pada z jej ust ani jedno słowo…

Filmografia (wybór)

  • 1982 Dolina Issy
    reż. Tadeusz Konwicki

  • 1984 Bez końca
    reż. Krzysztof Kieślowski

  • 1985 Jezioro Bodeńskie
    reż. Janusz Zaorski

  • 1986 Zygfryd
    reż. Andrzej Domalik

  • 1988 Oszołomienie
    reż. Jerzy Sztwiertnia

  • 1988 Schodami w górę, schodami w dół
    reż. Andrzej Domalik

  • 1989 Konsul
    reż. Mirosław Bork

  • 1990 Pożegnanie jesieni
    reż. Mariusz Treliński

  • 2003 Ubu król
    reż. Piotr Szulkin

  • 2005 Rozdroże Café
    reż. Leszek Wosiewicz

  • 2007 Wiosna 1941 (Spring 1941)
    reż. Uri Barbash

Artykuły

Cytaty

  • Czas przeszły, czas pięknych kobiet, aurą przypominający Marlenę Dietrich z włosami blond i karminowymi ustami, to domena aktorstwa Marii Pakulnis.  Najbardziej atrakcyjna dla męskiej publiczności, ekspresyjna i niezwykle...

    Rozwiń