Zygfryd [1986]
rok produkcji:
- 1986
premiera:
- 9 III 1987
czas trwania:
- 91 min
Reżyseria:
- Andrzej Domalik
Scenariusz:
- Andrzej Domalik
Zdjęcia:
- Grzegorz Kędzierski
Obsada:
- Gustaw Holoubek [Stefan Drawicz], Tomasz Hudziec [Zygfryd, cyrkowiec], Maria Pakulnis [Maria, żona Walda], Jan Nowicki [Waldo, dyrektor cyrku], Adam Ferency [Emil], Edward Żentara [Stanisław, służący Drawicza], Janusz Sterniński [karzeł Julian], Krzysztof Stopa [Paganini], Teresa Barańska [karlica Ina], Jan Małyska [Pinokio], Irena Skrzypczak [Ksenia], Bogdan Li-U-Fa [mandaryn], Jerzy Tkaczyk [krawiec]
Montaż:
- Małgorzata Domalik
Muzyka:
- Jerzy Satanowski [muzyka cyrkowa], Grzegorz Pritulak [muzyka cyrkowa]
Scenografia:
- Jerzy Sajko
Kierownictwo produkcji :
- Henryk Romanowski
Nagrody:
-
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych Gdańsk 1986: nagroda za debiut reżyserski lub drugi film (Andrzej Domalik)
- Nagroda im. Andrzeja Munka, przyznawana przez PWSFTViT 1986 dla Andrzeja Domalika
- Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego 1987 dla Marii Pakulnis
- Złoty Ekran 1986 dla Marii Pakulnis
- Nagroda Szefa Kinematografii za rok 1986 dla Andrzeja Domalika
- MFF Taormina (Włochy) 1987: Brązowa Charybda dla Andrzeja Domalika oraz nagroda aktorska dla Marii Pakulnis
O filmie
Rok 1936. Do małego miasteczka na krańcach Polski przyjeżdża cyrk. Jego dyrektorem jest Waldo, którego żona, woltyżerka Maria, zdradza z młodym akrobatą Zygfrydem. Podczas przedstawienia Zygfryd zwraca na siebie uwagę starszego pana, estety i humanisty. Stefan Drawicz ofiarowuje chłopcu przyjaźń i miłość, otwiera przed nim świat kultury, uczy świadomej refleksji nad sensem własnego życia. Zygfrydowi przestaje wystarczać cyrk. Maria budzi niechęć, Waldo pogardę. Drawicz w swoim mieszkaniu prosi Zygfryda, by ten się rozebrał do naga, ponieważ chce go narysować. Kiedy dotyka jego pleców, Zygfryd go odtrąca.
Drawicz uderza głową o kant biurka. Akrobata, przekonany, że go zabił, ucieka. Podczas wieczornego przedstawienia dostrzega Drawicza na widowni, traci równowagę i spada. Cyrk odjeżdża, sparaliżowany Zygfryd przebywa w mieszkaniu Drawicza, który jednak stracił dlań zainteresowanie i unika kontaktów.
Śmiały film obyczajowy, poruszający rzadko występujący w polskim filmie problem homoseksualizmu.
Donata Zielińska, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996
Galeria
Cytaty
-
Maria: Niech pan uważa. To się może źle skończyć. Czego pan od Zygfryda chce? O co panu chodzi? I jeszcze te książki… Czyta całymi nocami jak głupi… Pan go potrzebuje… Ale po co? To...
Rozwiń
