Akademia polskiego filmu

Śląska aktorka niezawodowa. Pracowała jako ślusarz w siemianowickiej hucie, po przejściu na emeryturę rozpoczęła karierę aktorską.

Urodziła się 28 listopada 1920 roku w Siemianowicach Śląskich – zmarła 6 stycznia 1992 roku w Moguncji. Zwyciężczyni konkursu mówienia gwarą śląską, zorganizowanego przez Dom Kultury Kopalni „Gottwald” w Katowicach, gdzie zwrócił na nią uwagę Kazimierz Kutz, angażując do głównej roli – Habrykowej – w Paciorkach jednego różańca (1979). Śląska rodzina Habryków mieszka w jednorodzinnym domku z podwórkiem. Nowy projekt urbanistyczny przewiduje jego wyburzenie. W miejscu górniczych domków ma powstać osiedle wielopiętrowych bloków. Stary Habryka otrzymuje od kopalni za swe zasługi nową, piękną willę w Katowicach. Aklimatyzacja w nowych warunkach okazała się jednak niemożliwa. Kreacja Strasznej została uhonorowana podczas Lubuskiego Lata Filmowego (1980) nagrodą Srebrnego Grona, podobnie jak rola Augustyna Halotty, jej ekranowego męża.

Potem zagrała jeszcze kilka ról w „śląskich” filmach, m.in. w: Do góry nogami (1982) Stanisława Jędryki, Na straży swej stać będę (1983) Kazimierza Kutza, Magnat (1986) Filipa Bajona, Komedianci z wczorajszej ulicy (1986) oraz Sławna jak Sarajewo (1987) Janusza Kidawy, i wyjechała do Niemiec.

Jerzy Armata