Akademia polskiego filmu

Zabłysnęła debiutancką kreacją Niny w Krajobrazie po bitwie Andrzeja Wajdy, gdzie stworzyła skomplikowaną postać, stopniowo ujawniającą wewnętrzne ciepło i wrażliwość. Równie ciekawą, choć mniej dramatyczną postać Agnieszki, córki Niechciców, narysowała u Jerzego Antczaka w Nocach i dniach.

Hrabianka u Marczewskiego, jedna z panien z Wilka u Wajdy, powróciła w rolach charakterystycznych: zwykle prostych, doświadczonych przez życie kobiet.

Jej postaci bywają ciepłe i mądre (babcia w debiutanckim Zdjęciu Macieja Adamka), choć Celińska nie boi się grać potworów: przeświadczonych o własnej racji, wierzących w jedynie słuszną prawdę, pozbawionych empatii. Nawet one w jej wykonaniu mają zawsze jakiś rys człowieczeństwa, rzadko są jednowymiarowe. Być może właśnie dzięki temu jej epizody czy drugoplanowe role (jak gosposia generała w Katyniu Wajdy) zapadają w pamięć na długo.  

Wybitna aktorka teatralna, po ukończeniu warszawskiej PWST grała w warszawskich teatrach: Współczesnym, Ateneum, Nowym, Dramatycznym, Studio i Kwadrat, a także Teatrze Nowym w Poznaniu. Obecnie należy do zespołu warszawskiego Teatru Nowego, występuje również w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego w TR Warszawa.

Śpiewa. W 2012 roku nagrała z sukcesem płytę Nowa Warszawa.

Laureatka licznych nagród teatralnych. Na FPFF w Gdyni nagrodzona w 1994 roku za rolę w Spisie cudzołożnic. Kilkakrotnie nominowana do Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł za role pierwszo- i drugoplanowe, statuetkę odebrała za Pieniądze to nie wszystko i Joannę.

Magda Sendecka