Akademia polskiego filmu

Wystąpił w ponad stu rolach filmowych i telewizyjnych, głównie w tle pierwszoplanowych kreacji. Był mistrzem drugiego planu, tworząc wiele wyrazistych postaci, na długo pozostających w pamięci widzów.

Urodził się 8 czerwca 1925 roku w Tarnowie. W 1951 roku złożył aktorski egzamin eksternistyczny. Rok wcześniej zadebiutował na deskach Teatru Młodego Widza w Poznaniu (1950-1951). Następnie związał się z poznańskim Teatrem Dramatycznym (1952-1953) oraz z teatrami łódzkimi: im. Stefana Jaracza (1954-1960, 1982-1990) i Nowym (1960-1982).

Zadebiutował w dyptyku Jerzego Kawalerowicza – Celuloza (1953) i Pod gwiazdą frygijską (1954) – opartym na powieści Igora Newerlego Pamiątka z Celulozy.  Rok później Jan Rybkowski powierzył mu główną rolę męską w Godzinach nadziei (1955), utrzymanej w neorealistycznej poetyce – opartej na powieści Jerzego Pomianowskiego Koniec i początek –przejmującej opowieści egzystencjalnej, rozgrywającej się w ostatnich dniach wojny w małym miasteczku na Ziemiach Zachodnich. Kolejną główną rolę – nurka oskarżonego o spowodowanie wypadku podczas podwodnej akcji ratowniczej – zagrał we Wrakach (1956) Ewy i Czesława Petelskich. Godne odnotowania są jego role drugoplanowe, m.in. w Gdzie jest generał… (1963) Tadeusza Chmielewskiego, Rachunku sumienia (1964) Juliana Dziedziny, Echu (1964) Stanisława Różewicza czy Popiołach (1965) Andrzeja Wajdy.

Jerzy Armata