Jańcio Wodnik [1993]
rok produkcji:
- 1993
premiera:
- 17 II 1994
czas trwania:
- 100 min
Reżyseria:
- Jan Jakub Kolski
Scenariusz:
- Jan Jakub Kolski
Zdjęcia:
- Piotr Lenar
Obsada:
- Franciszek Pieczka [Jańcio Wodnik], Grażyna Błęcka-Kolska [Weronka, żona Jańcia], Bogusław Linda [sztukmistrz Stygma], Katarzyna Aleksandrowicz [Oczyszczona], Olgierd Łukaszewicz [Dziad], Wiesław Cichy [Umarlak], Renata Pałys [żona Umarlaka], Henryk Niebudek [chłop], Małgorzata Kałuzińska [Czarnowłosa], Kazimierz Krzaczkowski [ojciec Oczyszczonej], Katarzyna Kurylońska [dziewczyna Stygmy], Mariusz Kiljan [pastuch], Lech Gwit [Socha]
Montaż:
- Ewa Pakulska
Muzyka:
- Zygmunt Konieczny
Scenografia:
- Tadeusz Kosarewicz
Produkcja:
- Vacek-Film
Kierownictwo produkcji :
- Andrzej Stachecki
Nagrody:
-
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1993: Nagroda Specjalna Jury, nagroda za pierwszoplanową rolę męską dla Franciszka Pieczki, Nagroda Dziennikarzy
- Lubuskie Lato Filmowe Łagów 1994: Srebrne Grono, Nagroda Organizatorów im. Juliusza Burskiego
- Festiwal Młodego Kina Wschodnioeuropejskiego Cottbus (Niemcy) 1994: nagroda honorowa Znalezisko
- Nagroda Słowackich Krytyków Filmowych Bratysława (Słowacja) 1994
- MFF Krajów Nadbałtyckich Swietłogorsk (Rosja) 1994: nagroda za rolę męską dla Franciszka Pieczki
- MFF Moskwa (Rosja) 1995: Grand Prix Złoty Rycerz, nagroda aktorska dla Franciszka Pieczki
Cytaty
-
Wydaje mi się, że w określeniu Jańcioland zawarty jest po równi element podziwu, akceptacji, zawiści, niechęci i lekceważenia. Oto w siedmiu filmach (ich liczba bywała złośliwie komentowana, zwłaszcza przez środowisko filmowe), zrealizowanych przez Kolskiego w latach 1990-1995, udało się wykreować galerię niezwykłych bohaterów, stworzyć oryginalny świat, przydać mu specyficznego uroku oraz nasycić niezwykłą aurą i poezją. Jednych widzów to wzrusza i zachwyca, Jańcioland jest dla nich miejscem osobnym i niezwykłym, trochę strasznym i tajemniczym, trochę zaś śmiesznym i infantylnym, ale zawsze poszukiwanym i drogim. Innych irytuje, dla nich Jańcioland jest kiczowatą cepeliadą, filmowym skansenem, oazą manieryzmu i nieznośnej powtarzalności.
Grażyna Stachówna, Filmowy Jańcioland Jana Jakuba Kolskiego, „Kino” 1998, nr 12, s. 23
