Akademia polskiego filmu

Poruszająca historia wielkiej miłości Mani Walkowskiej - pracownicy fabryki papierosów - do utalentowanego kompozytora Hansa. Mania zostaje wybrana na modelkę na plakat reklamowy nowej marki papierosów. U Alexa, malarza, który ma być autorem plakatu, poznaje młodego kompozytora Hansa van den Hofa. Zakochuje się w nim z wzajemnością. Tymczasem Morelli, bogaty i wpływowy mecenas sztuki, zaintrygowany urodą modelki z plakatu, urządza wielki bal, na który zaprasza Manię. W trakcie zabawy usilnie zabiega o jej względy, jednak bezskutecznie. Mania inspiruje Hansa do napisania opery, która ma być wystawiona w berlińskiej operze. Zazdrosny Morelli, jeden z akcjonariuszy Opery Narodowej, używa swoich wpływów i dzieło Hansa, zatytułowane Mania, zostaje odrzucone. Dziewczyna próbuje przekonać Morellego, by pomógł Hansowi. Morelli zgadza się, ale pod warunkiem, że do czasu premiery Mania zamieszka z nim i zostanie jego kochanką. Dyrektor opery Dreyer zgadza się na wystawienie opery Hansa. Kompozytor zmienia tytuł swojego dzieła na Tarantella. Na premierze miejsca w loży honorowej zajmują Mania i Morelli. W przerwie Mania spotyka się z Hansem i próbuje wyjaśnić mu, że nadal go kocha, a z Morellim związała się tylko po to, by Hans mógł wystawić swoją operę. Kompozytor nie chce jej słuchać. Zrozpaczona Mania zamyka w garderobie tancerkę, przebiera się za nią i zajmuje jej miejsce na scenie. Zamienia również rekwizyt - atrapę rewolweru na prawdziwą broń…

„Mania. Historia pracownicy fabryki papierosów”, to jeden z pierwszych filmów w bogatym dorobku polskiej artystki Poli Negri. Późniejsza wielka gwiazda kina zagrała w nim jako dwudziestokilkuletnia dziewczyna, przed którą dopiero otwierały się drzwi do światowej kariery. Jednak już wtedy oczarowała swoją oryginalną urodą, pięknymi oczami, zwinnością ciała, bogatą mimiką oraz nietuzinkową osobowością. 
„Mania” powstała w efekcie międzynarodowej współpracy w okresie, gdy kino nieme przekraczało bariery narodowe oraz językowe. Walory artystyczne filmu to: wartka dramaturgia, interesujące kreacje aktorskie, ciekawe zabiegi operatorskie oraz wyszukana scenografia według projektu Paula Leni, znanego reżysera filmów ekspresjonistycznych.

Film przez wiele lat był uznawany za bezpowrotnie zaginiony. W 2006 roku Filmoteka Narodowa odkupiła kopię filmu od czeskiego kolekcjonera, a następnie poddała ją kompleksowej rekonstrukcji w ramach projektu „Konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych w Filmotece Narodowej w Warszawie” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach XI Priorytetu „Kultura i dziedzictwo kulturowe” Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Dzięki staraniom Filmoteki Narodowej „Mania” w pewnym sensie została przywrócona do życia.

http://www.nitrofilm.pl/