Paweł Mykietyn
Znakomity kompozytor muzyki współczesnej, także filmowej i teatralnej. Laureat Paszportu „Polityki” w kategorii muzyka poważna (2000) oraz nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii osobowość roku (2015).
Urodził się 20 maja 1971 w Oławie. Absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1996), gdzie studiował w klasie kompozycji. Zadebiutował w 1993 roku utworem La Strada na festiwalu Warszawska Jesień. Dwa lata później jego utwór 3 for 13 został uhonorowany pierwszą nagrodą na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu.
Założyciel i klarnecista zespołu Nonstrom (1990-2005), specjalizującego się w muzyce współczesnej. W latach 1997-2001 był kierownikiem muzycznym stołecznego Teatru Studio, a od 2008 – Nowego Teatru w Warszawie. Bliski współpracownik Krzysztofa Warlikowskiego, komponował także do spektakli Piotra Cieślaka i Grzegorza Jarzyny.
„Muzyka w teatrze to tylko pewien rodzaj kontrapunktu. I rzeczywiście pod tym względem soundtracki do filmów czy muzyka teatralna nie są samodzielnymi utworami. Są niepełne, ubogie. Nie widzę sensu, aby ktoś przychodził na koncert i słuchał na nim mojej muzyki teatralnej. Niech przyjdzie na spektakl, wtedy dostanie pełny obraz” – wyznaje na łamach „Teatru” (nr 9/2008). I dodaje: „W teatrze muzyka jest tylko jednym z elementów. Czasami bardziej, a czasami mniej istotnym. Kiedy natomiast piszę jakiś utwór autonomiczny, to wiem, że przez dwadzieścia minut muszę zająć słuchacza samym dźwiękiem, bez świateł i kostiumów. Ta muzyka jest dużo bardziej złożona. I dlatego czasem nad paroma taktami siedzi się tygodniami, miesiącami. W teatrze muzyka nie jest tak intensywna, nawet nie może być. Utwory autonomiczne na scenie się nie sprawdzają, bo są za gęste. Aktor czuje wtedy, że ma konkurencję”.
Jako kompozytor muzyki filmowej zadebiutował w 1995 roku partyturą do dokumentu Tadeusza Króla Serce za śluzą. Jest autorem muzyki do ponad dwudziestu filmów fabularnych, dokumentalnych i animowanych. Pierwszym pełnometrażowym filmem fabularnym, do którego napisał muzykę, byli Egoiści (2000) Mariusza Trelińskiego, niezwykle interesujące spojrzenie na grupę młodych ludzi, którzy po przełomie 1989 roku szybko osiągnęli sukces, a żyjąc w zawrotnym tempie, płacą za karierę niepowodzeniami w życiu osobistym. Blisko współpracuje z Małgorzatą Szumowską (Ono, 2004; Mój tata Maciek, 2005; 33 sceny z życia, 2008; Sponsoring, 2011; W imię…, 2013), a także z twórcami starszego pokolenia – Andrzejem Wajdą (Tatarak, 2009; Wałęsa. Człowiek z nadziei, 2013) i Jerzym Skolimowskim (Essentail Killing, 2010; 11 minut, 2015).
Bardzo szybko wypracował sobie charakterystyczny muzyczny język, czerpiąc z wielu źródeł i stylistyk, łącząc różnorodne poetyki i rodzaje muzyki, od tradycyjnych do nowoczesnych, od klasyki do popu i ostrego rocka.
Pięciokrotny laureat festiwalu w Gdyni – za muzykę do filmów: Ono (2004), 33 sceny z życia (2008), Trick (2010) Jana Hryniaka, Essential Killing (2011), 11 minut (2015). 33 sceny z życia, Essential Killing i 11 minut przyniosły mu statuetki Orłów (2009, 2011, 2016), a 11 minut – Grand Prix Festiwalu Filmowego im. Krzysztofa Komedy w Ostrowie Wielkopolskim (2016).
Jerzy Armata
Filmografia (wybór)
-
2000
Egoiści
reż. Mariusz Treliński
-
2004
Ono
reż. Małgorzata Szumowska
-
2008
33 sceny z życia
reż. Małgorzata Szumowska
-
2009
Tatarak
reż. Andrzej Wajda
-
2010
Essential Killing
reż.
-
2010
Essential Killing
reż. Jerzy Skolimowski
-
2010
Trick
reż. Jan Hryniak
-
2011
Sponsoring
reż. Małgorzata Szumowska
-
2012
Bez wstydu
reż. Filip Marczewski
-
2013
W imię…
reż. Małgorzata Szumowska
-
2013
Wałęsa. Człowiek z nadziei
reż. Andrzej Wajda
-
2014
Piąte. Nie odchodź
reż. Katarzyna Jungowska
-
2015
11 minut
reż. Jerzy Skolimowski