Akademia polskiego filmu

Literaturoznawca, filmoznawca, medioznawca, antropolog kultury, profesor zwyczajny (1995) dr hab. w Instytucie Badań Literackich, Szkole Nauk Społecznych Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Wykładała w Collegium Civitas, SWPS, Warszawskiej Wyższej Szkole Humanistycznej. Bada współczesną komunikację literacką i audiowizualną, jej przemiany, właściwości i funkcje. Jest autorką znaczących dla rozumienia kultury współczesnej publikacji, w tym tak ważnych książek jak: Adaptacje filmowe utworów literackich (1974), Kultura współczesna − audiowizualność (1985), W laboratorium sztuki XX wieku. O roli słowa i obrazu (1993), Kultura audiowizualna u progu XXI w. (1997), Doświadczenia audiowizualne (2003), Literatura i media. Po 1989 roku (2010). Pod redakcją prof. M. Hopfinger ukazało się wiele książek poświęconych narracjom audiowizualnym poddawanym interdyscyplinarnej obserwacji, by wymienić m.in. Od fotografii do rzeczywistości wirtualnej (1997) i Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia (2002, 2005). W biografii twórczej Maryli Hopfinger nie sposób pominąć książek współredagowanych z wielkimi teoretykami sceny komunikacyjnej XX wieku, są to: Szkice o sztukach masowych w Polsce, red. Alicja Helman, Maryla Hopfinger, Maria Raczewa (1974), Społeczne funkcje tekstów literackich i paraliterackich, red. Stefan Żółkiewski, Maryla Hopfinger, Kamila Rudzińska (1974), Kultura − komunikacja − literatura, red. Stefan Żółkiewski, Maryla Hopfinger (1976), Z zagadnień semiotyki sztuk masowych, red. Alicja Helman, Maryla Hopfinger, Hanna Książek-Konicka (1977), Publiczność literacka, red. Stefan Żółkiewski, Maryla Hopfinger (1982), Problemy wiedzy o kulturze, red. Alina Brodzka, Maryla Hopfinger i Janusz Lalewicz (1986), Posługiwanie się znakami, red. Stefan Żółkiewski, Maryla Hopfinger (1991).

Od 1994 roku w Szkole Nauk Społecznych IFiS PAN prowadzi seminarium doktoranckie Nowe media w kulturze współczesnej.

• Wróć do wykładowców