Akademia polskiego filmu

Choć występował w filmach Jerzego Antczaka, Andrzeja Wajdy, Tadeusza Konwickiego, Kazimierza Kutza, Krzysztofa Kieślowskiego, popularność przyniosły mu role w telewizyjnych serialach: Lalce (1977) Ryszarda Bera, Królowej Bonie (1980) Janusza Majewskiego czy Życiu Kamila Kuranta (1982) Grzegorza Warchoła.

Urodził się 8 lipca 1938 roku w Łodzi. Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej (1961). Po studiach związał się z Teatrem Powszechnym w Łodzi (1961-1964), a następnie Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1964-1966) oraz teatrami warszawskimi – Narodowym (1968-1971) i Ateneum (od 1971).

W filmie po raz pierwszy pojawił się w 1958 roku – w epizodycznej roli marynarza – w Orle Leonarda Buczkowskiego. Na pierwszą większą rolę musiał czekać kilkanaście lat, dostał ją w Poślizgu (1972) Jana Łomnickiego, zrealizowanym na podstawie scenariusza Jerzego Skolimowskiego. Kilka interesujących kreacji stworzył w ekranizacjach klasyki: Daniela Ostrzeńskiego, brata Barbary Niechcic w Nocach i dniach (1975) Jerzego Antczaka, inżyniera Korzeckiego w Doktorze Judymie (1975) Włodzimierza Haupego, opartym na motywach Ludzi bezdomnych Stefana Żeromskiego, Romualda Bukowskiego, sąsiada Surkontów, w Dolinie Issy (1982) Tadeusza Koniwckiego czy – przede wszystkim Stanisława Wokulskiego w telewizyjnej Lalce (1977) Ryszarda Bera. Ale najciekawszą kreację Kamasa przyniosła współczesna Kratka (1996), fabularny debiut znanego dokumentalisty Pawła Łozińskiego – zrealizowany pod opieką Krzysztofa Kieślowskiego – w którym wcielił się w postać zgorzkniałego emeryta, przełamującego życiową inercję dzięki przypadkowemu spotkaniu z dziesięcioletnim chłopcem. Ta rola przyniosła mu nagrodę aktorską na gdyńskim festiwalu (1996).     

Jerzy Armata