Artykuły
„Słownik filmu”, red. Rafał Syska, Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2010
Amant filmowy
Katarzyna Wajda
Amant filmowy - termin charakteryzujący pewien typ aktora/aktorki, wyróżniających się nieprzeciętną urodą, wdziękiem i szeroko pojętą fotogenicznością. Warunki zewnętrzne predestynują amantów do odgrywania ról kochanków i uwodzicieli, co niesie niebezpieczeństwo ograniczenia emploi, choć przykład R. Redforda czy P. Newmana pokazuje, że można je przełamać. Wielbiciele mają skłonność do utożsamiania aktora z granymi rolami, stąd zainteresowanie mediów ich życiem prywatnym. Historia amanta filmowego pokazuje, jak zmieniają się kanony urody, zwłaszcza męskiej, i wzorce męskości: do tej grupy należeli: R. Valentino, J. Gabin, E. Bodo, G. Philipe, C. Gable, C. Grant czy G. Peck. Słynne kobiety-amantki to m.in.: A. Nielsen, G. Garbo, M. Dietrich czy C. Deneuve.
K. W.
Wybrane wideo
-
O PROGRAMIE APF, dr Rafał Marszałek
-
Początki kina na ziemiach polskich, prof. Małgorzata Hendrykowska
-
Rozwój kina na ziemiach polskich w latach 1907-1914
Wybrane artykuły
-
Osobliwa fotogeniczność. O „Pętli” Wojciecha Jerzego Hasa
Iwona Grodź
„Kwartalnik Filmowy” 2003, nr 43
-
Kocham ten kraj. O pewnym „młodym” polskim pokoleniu
Kinga Gałuszka
„Kwartalnik Filmowy” 2003, nr 43