Akademia polskiego filmu

[Po paryskiej premierze] prasa francuska przyznała Ostatniemu etapowi oceny pełne zachwytu. Tygodnik „Les Lettres Françaises” stwierdza: „Jest to film najprawdziwszy, za który należy podziękować i pochylić czoła przed Wandą Jakubowską”. „Aube” podkreśla: „Ostatni etap jest wstrząsającym arcydziełem filmowym”. Tygodnik „Action” konkluduje: „Ten nadzwyczajny film polski wstrząsa sumieniami. Jest to obraz naszych czasów, których pamięć nie zaciera się”.

Film budzący podziw – „Ostatni etap” w Paryżu, „Słowo Polskie", 29 IX 1948

Ostatni etap jest niewątpliwie pierwszym filmem polskim na znaczną miarę artystyczną. Scenariusz filmu o wydźwięku międzynarodowym, wyrwany z samych trzewiów najpotworniejszej rzeczywistości okupacyjnej na ziemiach polskich, powiązany [został] z losem milionowych ofiar katowni hitlerowskiej, jaką była cała ówczesna Europa (…). Mimo makabrycznej treści film ogarnia całą skalę ludzkich uczuć, nie nużąc widza wcale jakąś sztuczną porcją patosu i bohaterstwa; znajdzie się tutaj obok tragizmu i grozy niemałą porcję komizmu i charakterystycznych dla masy ludzkiej błahostek, które uplastyczniają prawdę pełnego człowieka.

Jan Nepomucen Miller, Nowy etap polskiego filmu, „Warszawa. Niezależny Dwutygodnik Literacki" 1948, nr 4