Trąd [1971]
rok produkcji:
- 1971
premiera:
- 2 XII 1971
czas trwania:
- 79 min
Reżyseria:
- Andrzej Trzos-Rastawiecki
Scenariusz:
- Aleksander Ścibor-Rylski
Zdjęcia:
- Antoni Nurzyński
Obsada:
- Zygmunt Malanowicz [Stanisław Czermień], Anna Górska [Elżbieta], Elżbieta Kępińska [Krystyna], Henryk Bąk [Sitko], Henryk Hunko [Kunz], Bolesław Idziak [kapitan Rzeszot], Janusz Kłosiński [Józek, dozorca w halach], Roman Kłosowski [taksówkarz Maks], Ryszard Kotys [porucznik Strzałka], Jerzy Matałowski [Witek Czermień], Zdzisław Maklakiewicz [Tuś], Witold Pyrkosz [Czesiek Matusiak]
Montaż:
- Roman Kolski
Muzyka:
- Tomasz Stańko
Scenografia:
- Jerzy Groszang
Produkcja:
- Zespół Filmowy „Wektor”
Kierownictwo produkcji :
- Grzegorz Woźniak
Nagrody:
-
- I Międzynarodowe Spotkania Filmowe „Młodzież na ekranie” Koszalin 1973: Wyróżnienie Jury dla Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego, nagroda aktorska dla Zygmunta Malanowicza
O filmie
Zwolniony z więzienia Stanisław Czermień zostaje zatrzymany przez policję w związku ze sprawą gwałtu i morderstwa dokonanego na młodej dziewczynie. Niepodważalne alibi przywraca mu wolność, on zaś domyśla się, że w przestępstwo zamieszany jest jego brat Witek, jeszcze nie notowany w milicyjnych kartotekach. Wykorzystując swoje znajomości w środowisku przestępczym, Czermień podejmuje prywatne śledztwo i trafia na ślad bandy Matusiaka i Kunza zajmujących się sutenerstwem.
W melinie Witka zastaje Elżbietę, nieletnią uciekinierkę z domu. Poszukując ukrywającego się brata, dociera do niejakiego Sitki, klienta Kunza, który podaje mu adres kontaktowy. Staszek Czermień ukryty
w podmiejskiej melinie bandy, gdzie organizowane były zbiorowe orgie, odkrywa, że Witek doprowadza tu młode dziewczyny, a kolejną jest właśnie Elżbieta. Terroryzując bandytów, ratuje brata i dziewczynę, ale Witek odrzuca propozycję złożenia meldunku milicji, ucieka od Staszka, zostawiając go sam na sam
z bandytami.
Pesymistyczne, ponure studium środowiska przestępczego, łączące paradokumentalną obserwację
z wartką fabułą kryminalną, wypełnioną mocnymi scenami i wyrazistymi postaciami przestępców.
Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996
