Wojaczek  [1999]

Wojaczek

rok produkcji:

1999

premiera:

5 XI 1999

czas trwania:

89 min

Reżyseria:

Lech Majewski

Scenariusz:

Lech Majewski, Maciej Melecki

Zdjęcia:

Adam Sikora

Obsada:

Krzysztof Siwczyk [Rafał Wojaczek], Dominika Ostałowska [Mała], Andrzej Mastalerz [Wiktor Sierpień], Elżbieta Okupska [Hornacka], Mirosława Lombardo [matka Rafała], Jan Bógdoł [ojciec Rafała], Andrzej Wojaczek [neurolog], Jan Skrzek [grabarz], Robert Gawliński [Edward Stachura], Janusz Styczeń [w roli samego siebie], Paweł Fesołowicz [Ciechoński], Andrzej Hudziak [Zatyczka], Andrzej Chłapecki [konferansjer]

Montaż:

Eliot Ems

Muzyka:

Lech Majewski

Scenografia:

Katarzyna Jarnuszkiewicz

Produkcja:

Filmcontract Ltd.

Producent:

Henryk Romanowski

Nagrody:

  • Lubuskie Lato Filmowe Łagów 1999: Brązowe Grono
  • Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1999: nagroda za reżyserię dla Lecha Majewskiego
  • Festiwal Kina Niezależnego Barcelona (Hiszpania) 2000: Don Kichot
  • Festiwal Kina Europejskiego Coroto (Hiszpania) 2000: Nagroda Główna
  • Europejska Nagroda Filmowa 2000: nominacja w kategorii najlepszy aktor europejski dla Krzysztofa Siwczyka
  • Polska Nagroda Filmowa Orzeł 2000: nominacje w kategoriach najlepszy film, najlepsza reżyseria, najlepszy scenariusz, najlepsze zdjęcia, najlepsza scenografia, najlepszy producent, najlepsza główna rola kobieca
  • Tarnowska Nagroda Filmowa 2000: Brązowa Statuetka Leliwity – Nagroda Główna, Srebrna Statuetka Leliwity – Nagroda Specjalna dla Adama Sikory
  • MFF Trencianske Teplice (Słowacja) 2000: Złoty Klucz oraz Złoty Klucz dla Adama Sikory
  • Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej Prowincjonalia Września 2000: Jańcio Wodnik za najlepszą rolę męską dla Krzysztofa Siwczyka, Jańcio Wodnik za zdjęcia dla Adama Sikory, Nagroda Dziennikarzy dla Adama Sikory

Cytaty

  • Bunt poety, nawet jeśli skierowany przeciw konkretom, ma w sobie jądro metafizyczne. (…) Majewski to właśnie w filmie podkreśla, sprowadzając realia czasów Wojaczka do surrealistycznej metafory. Obraz świata
    w jego czarno-białych kadrach jest maksymalnie stylizowany (…). Walorem jest także pewna niejasność, która pozostaje jakby na przekór… postaci narracji. Majewskiemu udało się przerzucić pomost między dniem dzisiejszym a peerelowską przestrzenią, co sprawia,
    że postać buntownika zaakceptować może dzisiejszy, młody i wcale nie wolny od buntowniczych nastrojów widz.


    Andrzej Kołodyński, Taki portret…, „Kino” 1999, nr 11

  • Nie wiem, czyś ty to dostrzegł, że słowo „kobieta”|Oczywiście rymuje się ze słowem „poeta”|Nie wiem, czyś się zamyślił nad tą rewelacją|Nie wiem czy Tobie to się objawiło jasno|Wiem tylko tyle (w proste ujmę sylogizmy|tę moją wiedzę): znawca nieświeżej bielizny…


    Rafał Wojaczek, Kobiecość III