Wiesław Saniewski

Wiesław Saniewski, fot. Kuba Kiljan, źródło: Kuźnia Zdjęć?>

Wiesław Saniewski, fot. Kuba Kiljan, źródło: Kuźnia Zdjęć

Reżyser, scenarzysta. Urodził się 29 października 1948 roku we Wrocławiu. Absolwent Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, który ukończył w 1971 roku z dyplomem matematyka. Studiował w PWSFTViT w Łodzi (ukończył w 1980 roku Studium Scenariuszowe).

Należał do Akademickiego Klubu Filmowego 81/2. W 1971 roku zrealizował krótkometrażowy Wielki świat, nagrodzony na festiwalu filmów studenckich w Katowicach. Zaczynał jako dziennikarz filmowy. W latach 1974-1981 kierował działem filmowym miesięcznika „Opole”, a następnie „Odry”. Za  publikacje filmowe otrzymał Nagrodę im. Karola Irzykowskiego (1975). Jest autorem reportaży Pierwszy stopień do piekła (1978) oraz felietonów filmowych wydanych w tomach Wróżenie z kina (1978) oraz Niewinność utracona w kinie (1981).

W 1977 roku znalazł się w Zespole Filmowym „X”. Był asystentem Andrzeja Wajdy, Sylwestra Chęcińskiego i Wojciecha Marczewskiego. Zadebiutował filmem telewizyjnym o niezależnym dziennikarzu prasowym Wolny strzelec (1981), który doczekał się emisji dopiero w 1987 roku. W swej twórczości porusza problematykę uwięzienia człowieka oraz funkcjonowania – na ogół bezdusznego - wymiaru sprawiedliwości. W 1983 roku wyreżyserował psychologiczny Nadzór, rozgrywający się w środowisku więziennym, nagrodzony na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku. Do szerokiej dystrybucji film trafił jednak pięć lat później, ze względu na krytyczne spojrzenie na czasy PRL oraz ukazanie więzienia jako narzędzia represji, mającego zmienić człowieka w istotę bezwolną i podporządkowaną. Kolejny film, Sezon na bażanty (1985), łączył tematykę obyczajową z wartką narracją w stylu kina sensacyjnego i również zawierał elementy krytyki ówczesnego ustroju. Następnie zrealizował film psychologiczny Dotknięci (1988; nagroda dziennikarzy na festiwalu w Gdyni).

Deszczowy żołnierz (1996) podzielił krytykę, wywołując żywe polemiki i dyskusje. Krytykowany mocno w Polsce, spotkał się z przychylnym odbiorem za granicą (Gold Star Award oraz nagroda za reżyserię na festiwalu w Houston). Reżyserował także filmy dokumentalne. W 2006 roku zrealizował kilkakrotnie nagrodzony Bezmiar sprawiedliwości (także jako serial), zaś w 2011 roku Wygranego. Jest autorem scenariuszy do wszystkich swoich filmów.

Dwukrotnie (w latach 1987-1990 oraz 1994-1996) pełnił funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Filmowców Polskich.  Wykłada reżyserię i scenopisarstwo w szkołach filmowych w Polsce i za granicą.

W 1990 roku otrzymał Nagrodę Miasta Wrocławia.

Artykuły

Bibliografia