Grażyna Szapołowska
Grażyna Szapołowska w filmie "Krótki film o miłości", fot. Andrzej Burchard, źródło: Fototeka FN
http://fototeka.fn.org.pl/
Dwa lata spędziła w Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. Poważniejsze zadania aktorskie dostała najpierw w Jugosławii – u Dragovana Jovanovicia (Zapach ziemi) oraz na Węgrzech – u Sandora Sary (80 huzarów) i Károlya Makka. W tej ostatniej skomplikowaną, dramatyczną rolą Livii, broniącej się przed zakazaną miłością do Evy, ostatecznie udowodniła, że jest obdarzona nie tylko klasą, urodą, ale i wszechstronnym talentem. Kolejne, coraz bardziej interesujące propozycje mieli dla niej reżyserzy tej miary co Krzysztof Kieślowski, Magdalena Łazarkiewicz, Andrzej Barański, Filip Bajon czy Andrzej Wajda, artyści z Francji, Niemiec, Włoch, Węgier. Grywa postaci bardzo różne, od funkcjonariuszki więziennej w Nadzorze, pogrążonej w żałobie po śmierci męża Urszuli w Bez końca po Telimenę w Panu Tadeuszu. Wszystkie obdarza aurą tajemniczości i seksapilem.
Magda Sendecka
Filmografia (wybór)
-
1982
Inne spojrzenie (Egymásra nézve)
reż. Károly Makk
-
1982
Wielki Szu
reż. Sylwester Chęciński
-
1983
Lata dwudzieste... lata trzydzieste...
reż. Janusz Rzeszewski
-
1983
Nadzór
reż. Wiesław Saniewski
-
1984
Bez końca
reż. Krzysztof Kieślowski
-
1985
Medium
reż. Jacek Koprowicz
-
1985
Przez dotyk
reż. Magdalena Łazarkiewicz
-
1986
Magnat
reż. Filip Bajon
-
1987
Tabu
reż. Andrzej Barański
-
1988
Hanussen
reż. István Szabó
-
1988
Krótki film o miłości
reż. Krzysztof Kieślowski
-
1993
Piękna nieznajoma
reż. Jerzy Hoffman
-
1997
Kroniki domowe
reż. Leszek Wosiewicz
-
1999
Pan Tadeusz
reż. Andrzej Wajda
Galeria
Cytaty
-
Już po wypadku, tam nad Jeziorakiem, zetknęłam się z bezinteresowną pomocą i serdecznością obcych mi ludzi. Później w szpitalu na Lindleya zobaczyłam takie ludzkie nieszczęścia, o jakich zdrowi nie mają nawet pojęcia...
Rozwiń
