Jerzy Trela

Jerzy Trela, fot. Roman Sumik, źródło: Fototeka FN?>

Jerzy Trela, fot. Roman Sumik, źródło: Fototeka FN
http://fototeka.fn.org.pl/

Krakowski aktor teatralny i filmowy, związany początkowo z Teatrem Rozmaitości, na następnie Starym Teatrem.

Urodzony 14 marca 1942 roku w Leńczach pod Krakowem.

Film nie dał mu nigdy możliwości pokazania pełni talentu, za który jest ceniony i nagradzany w teatrze.

Debiutował na ekranie w jednym z odcinków serialu Stawka większa niż życie.

Zagrał liczne role w spektaklach Teatru Telewizji, często postaci historycznych (Stalin Gaszona Salvatore w reżyserii Kazimierza Kutza), dygnitarzy lub mundurowych (Prezydent Rocca Familiariego reż. Grzegorz Braun). Szczęśliwie zarejestrowano jego najwybitniejsze role teatralne, jak Gustaw-Konrad w Dziadach w reżyserii Konrada Swinarskiego (realizacja tv Laco Adamik).

W kinie również dobrze się sprawdza w rolach kostiumowych, o czym może świadczyć Królowa Bona Janusza Majewskiego, Danton Andrzeja Wajdy czy wybitna, nagrodzona Orłem kreacja Chilona w Quo vadis Jerzego Kawalerowicza. Zazwyczaj są to postaci drugiego planu, ale grane tak wyraziście, że nierzadko przyćmiewają bohaterów wiodących. Trela świadomie wykorzystuje surowe oblicze i głęboki głos, by przykuć uwagę widza. Często gra oszczędnie, zawierzając sile milczenia i intensywności spojrzenia.

Najlepsze role filmowe Treli to postaci złożone, wielobarwne, które buduje swobodnie lawirując pomiędzy subtelnością a wyrazistym rysem bohatera, jak w Autoportrecie z kochanką Radosława Piwowarskiego, gdzie był apodyktycznym a jednocześnie dumnym z dziecka ojcem i czułym dziadkiem. Podobnie niejednoznaczną rolą, opartą na ciągłych zmianach charakterystyki postaci był Mudroń z Legendzie Tatr Wojciecha Solarza. Pełną subtelności pierwszoplanową postać Jana stworzył w dramacie psychologicznym Stanisława Różewicza Anioł w szafie. Wspaniale pokazał pełnego rezerwy bohatera i jego wewnętrzne cierpienie.

Jerzy Trela został nagrodzony na festiwalu w Gdyni za drugoplanową rolę w Portrecie z kochanką Piwowarskiego a nominowany do Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł za role w Quo vadis, Aniele w KrakowieZakochanym aniele.

Artur Majer

Filmografia (wybór)

  • 1969 Sól ziemi czarnej
    reż. Kazimierz Kutz

  • 1970 Kolumbowie
    reż. Janusz Morgenstern (mini-serial tv, odc. IV, V)

  • 1974 Sędziowie. Tragedya
    reż. Konrad Swinarski (tv)

  • 1975 W środku lata
    reż. Feliks Falk

  • 1976 Na srebrnym globie
    reż. Andrzej Żuławski

  • 1976 Spokój
    reż. Krzysztof Kieślowski (tv)

  • 1980 Ćma
    reż. Tomasz Zygadło

  • 1980 W biały dzień
    reż. Edward Żebrowski

  • 1980 Wizja lokalna 1901
    reż. Filip Bajon

  • 1981 Człowiek z żelaza
    reż. Andrzej Wajda

  • 1982 Danton
    reż. Andrzej Wajda

  • 1982 Matka Królów
    reż. Janusz Zaorski

  • 1983 Kartka z podróży
    reż. Waldemar Dziki

  • 1985 Sceny dziecięce z życia prowincji
    reż. Tomasz Zygadło

  • 1986 Magnat
    reż. Filip Bajon

  • 1987 Anioł w szafie
    reż. Stanisław Różewicz

  • 1993 Tylko strach
    reż. Barbara Sass (tv)

  • 1994 Legenda Tatr
    reż. Wojciech Solarz

  • 1994 Śmierć jak kromka chleba
    reż. Kazimierz Kutz

  • 1996 Autoportret z kochanką
    reż. Radosław Piwowarski

  • 1997 Historie miłosne
    reż. Jerzy Stuhr

  • 1999 Pan Tadeusz
    reż. Andrzej Wajda

  • 2001 Quo vadis
    reż. Jerzy Kawalerowicz

  • 2002 Anioł w Krakowie
    reż. Artur Więcek „Baron”

  • 2003 Ubu król
    reż. Piotr Szulkin

  • 2005 Z odzysku
    reż. Sławomir Fabicki

  • 2005 Zakochany anioł
    reż. Artur Więcek „Baron”

  • 2010 Cudowne lato
    reż. Ryszard Brylski

  • 2012 Być jak Kazimierz Dejna
    reż. Anna Wieczur-Bluszcz

  • 2013 Ida
    reż. Paweł Pawlikowski

Artykuły