Akademia polskiego filmu

Ubiegłej niedzieli 6 lutego odbyły się w Warszawie premiery pierwszej polskiej komedii filmowej Skarb z Danutą Szaflarską, Duszyńskim, Dymszą i Sempolińskim. Już o 10 rano z najbardziej oddalonych dzielnic miasta wyruszyły tysiące warszawiaków na oblężenie czterech kin.
O 11 uformowały się podwójne, potrójne, a nawet poczwórne ogonki kilkusetmetrowej długości. Ogonek sprzed kina Stylowy zakręcał w ulicę Chmielną, łącząc się z ogonkiem kina Atlantic, a ten znowu rozciągał się ulicą Jasną do Złotej i gubił się w tłumie przed Palladium. Robiło to wrażenie, jakby całe Śródmieście opasane zostało żywym kordonem.
W rezultacie film obejrzało ponad 18 tysięcy widzów.

Warszawiacy zdobywają skarb, „Dziennik Ludowy”, 10.02.1949 r.

Zarzucają producentom, że fabuła jest nadęta. Gdy się słucha tych narzekań Zaraz złości wzbiera rzeka. Bo kto mądry niech poradzi Co się jeszcze da tu wsadzić? Dwa śluby. Bomba w ścianie. Łotr gruby. Powikłanie. Dwie piosenki. Pracy duch. Łotr cienki (to już dwóch). Trasa. Praca. Śmiech i pech. Całowanie i wzdychanie. Zawalenie. Odkopanie. Naparzanie. Bomba w ścianie. Więc zły jestem, gdy spotykam Ciągle malkontentów…

Mieczysław Pawlikowski, „Skarb” – nowa komedia filmu polskiego, „Szpilki” 1949, nr 8