Akademia polskiego filmu

Dudnią drogi, ciągną obce wojska, A nad nimi złota jesień polska. Usiadł żołnierz pod brzozą u drogi, Opatruje obolałe nogi. Jego pułk rozbili pod Rawą, A on bił się, a on bił się krwawo.

Władysław Broniewski, Żołnierz polski

Wspólnota rodzinna autorów filmu, Stanisława i Tadeusza Różewiczów ma, być może, głębsze znaczenie: dzieła te bowiem mają podobny klimat moralny (…). Filmy braci Różewiczów znalazły się na torze oddzielnym. W większości bowiem nasze filmy (Szkoły Polskiej) zajęły się odbrązowianiem bohatera wojennego, kompromitacją mitu heroicznego (…). Problem „Świadectwa urodzenia” to nie rozrachunek z minioną przeszłością, skruszający resztę pozostałych po niej mitów, lecz próba oczyszczenia się, wyleczenia, rozpoczęcia nowego życia (…). Dzięki pierwszej noweli „Świadectwo urodzenia” ma zapewnione trwałe miejsce w dziejach naszego kina.

Zygmunt Kałużyński, Dziecko, żołnierz i wojna, „Polityka” 1961, nr 41