Akademia polskiego filmu

Urodził się 6 września 1937 roku w Witkowicach pod Krakowem. Zmarł w Krakowie 2 października 1998 roku. Absolwent krakowskiej PWST (1961).

Na ekranie pojawiał się od roku 1962. Ważną rolę drugoplanową zagrał u Kazimierza Kutza w Soli ziemi czarnej, a epizod w Życiu rodzinnym Krzysztofa Zanussiego. Popularność i miłość widowni oraz uznanie krytyki zdobył kongenialną kreacją Bogumiła Niechcica w nominowanych do Oscara Nocach i dniach Jerzego Antczaka. Udało mu się wydobyć ciepło, prostotę i wewnętrzną siłę bohatera epopei Marii Dąbrowskiej. Ten wizerunek utrwaliła rola profesora Wilczura w Znachorze Jerzego Hoffmana.

Bińczycki często nadawał swoim postaciom rys tragiczny, subtelnie rysował ich wewnętrzne pęknięcie, czasem dodawał nutę rezygnacji – jak w Dreszczach (nauczyciel polskiego) i Ucieczce z kina Wolność (kierownik kina, były ubek) Wojciecha Marczewskiego – a równocześnie potrafił obdarować je ciepłem
i niezwykle dyskretnym poczuciem humoru. Jego talent docenili nie tylko Polacy (nagroda aktorska na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku za Noce i dnie, czterokrotnie Złoty Ekran, nagrody państwowe). Zagrał m.in. u Marty Meszaros i w niemieckim serialu Hotel Polan und seine Gäste. Jego ostatnią ważną rolą filmową był Maciej Rózeczka w Panu Tadeuszu Andrzeja Wajdy.

Wybitny aktor teatralny, od 1965 roku związany ze Starym Teatrem w Krakowie, pod koniec życia został jego dyrektorem. Grał również w serialach i spektaklach Teatru Telewizji, reżyserował spektakle teatralne. Laureat licznych nagród teatralnych i plebiscytów publiczności (m.in. Złota Maska).

Magda Sendecka