Faraon  [1965]

Faraon

rok produkcji:

1965

premiera:

11 III 1966

czas trwania:

175 min

Reżyseria:

Jerzy Kawalerowicz

Scenariusz:

Tadeusz Konwicki, Jerzy Kawalerowicz [na podstawie powieści Bolesława Prusa]

Zdjęcia:

Jerzy Wójcik, Wiesław Zdort

Obsada:

Jerzy Zelnik [Ramzes XIII], Wiesława Mazurkiewicz [królowa Nikotris], Barbara Brylska [Kama], Krystyna Mikołajewska [Sara], Ewa Krzyżewska [Hebron], Piotr Pawłowski [Herhor], Leszek Herdegen [Pentuer], Stanisław Milski [arcykapłan Mefres], Kazimierz Opaliński [Beroes, prorok chaldejski], Mieczysław Voit [kapłan Samentu], Alfred Łodziński [Hiram, książę Tyru], Andrzej Girtler [Ramzes XII]

Montaż:

Wiesława Otocka

Muzyka:

Adam Walaciński

Scenografia:

Jerzy Skrzepiński

Produkcja:

Studio Filmowe (dawniej Zespół Filmowy) „Kadr”

Kierownictwo produkcji :

Ludwik Hager

Nagrody:

  • Nagroda Państwowa zespołowa I stopnia 1966
  • Złota Kaczka 1966 dla Jerzego Kawalerowicza
  • Nominacja do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej Oscar 1967

Cytaty

  • Faraon jest filmem bardziej kontemplacyjnym niż widowiskowym, choć i tych walorów nie jest bynajmniej pozbawiony. Głównym motywem jest historia walki młodego, niedoświadczonego, lecz ambitnego faraona z potężnym klanem kapłanów, którzy uzurpowali sobie władzę nad krajem. Zderzenie tych dwóch sił daje konflikt dramatyczny o wielkim napięciu, autentycznie przejmujący (…). Film jest niezwykle czysty w swej formule (…) z rewelacyjną paletą barw utrzymaną niemal wyłącznie w odcieniach złota i miedzi, ze specyficznym rytmem narracji, melodią dialogu, hieratycznością, dostojnością gestu, z oszczędnością środków wyrazu.

    Jerzy Eljasiak, Supergigant szlachetny, „Sztandar Młodych" 1966, nr 60

  • Przede wszystkim – powiedział książę – czyliż można myśleć o budowaniu kanałów i świątyń, gdy skarb jest pusty? – O tym, książę, dowiesz się tylko w świątyniach, u stóp ołtarzy – mówił kapłan. Ramzes rzucił się niecierpliwie: – Przed oczyma waszej dostojności świątynie zasłaniają cały kraj. – Bluźnisz, książę, bo nie znasz wysokich obrzędów religii. Gdybyś je poznał, odpowiedziałbyś na wiele pytań, które cię dręczą.

    Bolesław Prus, Faraon

  • Zaprojektowanie i wykonanie tak zwanych rekwizytów grających było szczególnie skomplikowane. Scenograf musiał bowiem pamiętać nie tylko o wierności historycznej, ale także o użytkowości tych rekwizytów. Statek królowej Nikotris nie mógł być atrapą, lecz „jednostką pływającą”. Zbudowany na dwóch pontonach, miał 26 m długości, ponad 5 m szerokości, wysokość masztu wynosiła 13 m, posiadał 16 wioseł i dwa 9-metrowe wiosła sterujące. Przez 7 dni holowany był z Warszawy do Giżycka, gdzie otrzymał oprawę plastyczną. Jego praojcem był model statku odnaleziony w grobie Tutenhamona. Rydwan ceremonialny Ramzesa XIII miał nośność 180 kg, jeżdżono na nim w nierównym terenie pustynnym z szybkością 50 km godz.

    Jak powstawał „Faraon”?, „Kino” 1966, nr 4

Artykuły

Bibliografia