Akademia polskiego filmu

Rok 1945. Wśród powracających do kraju oficerów Armii Polskiej walczącej na Zachodzie jest porucznik Stanisław Szymanko. Towarzyszy mu żona, Angielka Margaret. W dniu śmierci Stalina Szymanko dowiaduje się, że został ojcem. Nie może powstrzymać wybuchu radości. Milicjant, przekonany że mężczyzna cieszy się z powodu zgonu „wodza narodów”, aresztuje go.

Sprawa tylko pozornie wydaje się błaha: Szymanko jest podejrzany o szpiegostwo. Śledztwo w jego sprawie prowadzi major Bolko. Jego bezpośrednim szefem jest pułkownik Bergman. Po aresztowaniu męża Margaret próbuje zrobić wszystko, by uratować Stanisława. Trafia wreszcie do urzędu Bergmana. Pułkownik ulega urokowi Margaret. Próbuje ją zdobyć. Kobieta, chcąc ratować męża, zostaje jego kochanką. W reżyserowanym procesie Szymanki zapada wyrok skazujący go na wieloletnie więzienie. Margaret postanawia uciec z Polski. Akcję organizują prowokatorzy majora Bolko. Bergman otwiera przed Margaret drogę ratunku, ale okazuje się ona tragiczną pułapką. Łatwowierna kobieta ginie podczas próby ucieczki. W roku 1956 Stanisław Szymanko wychodzi na wolność.

Film jest próbą rozrachunku z komunistyczną przeszłością pierwszej połowy lat pięćdziesiątych.

Waldemar Piątek, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996