Akademia polskiego filmu

Urodziła się 30 stycznia 1947 roku w Szamotułach. Absolwentka PWST w Warszawie (1969).
Debiutowała w sensacyjnym Skoku (1967, premiera 1969) Kazimierza Kutza, u boku Daniela Olbrychskiego i Mariana Opani, tworząc interesującą postać prowincjuszki skrępowanej wobec chłopca z miasta, ale zdecydowanej o niego walczyć.
W Żywocie Mateusza Witolda Leszczyńskiego była intruzem z teraźniejszości, wkraczającym w zawieszony w bezczasie, bliski natury świat głównego bohatera.

Jeszcze jako studentka warszawskiej PWST znaczące role zagrała w osadzonym w okupacyjnej Warszawie Wniebowstąpieniu Jana Rybkowskiego (dramatyczna kreacja Żony) i w Ruchomych piaskach Władysława Ślesickiego (Dziewczyna), gdzie jest dla odmiany uosobieniem nowoczesnej, spontanicznej, pełnej wdzięku młodości.

Jej twarz – twarz Ireny w wielkich okularach, bohaterki Polowania na muchy Andrzeja Wajdy, stała się symbolem groteskowej, wyzwolonej i groźnej kobiecości.
Skalę ekspresji pokazała w filmach ówczesnego męża Andrzeja Żuławskiego – Trzeciej części nocy i zatrzymanym na długie lata przez cenzurę Diable.

Podzieliła opinię publiczną, budząc niekończące się spory jako Oleńka Billewiczówna w Potopie,  a potem Izabella Łęcka w telewizyjnej Lalce.  W latach 80. wycofała się z aktorstwa. Powróciła na ekrany w pastelowych Tulipanach Jacka Borcucha, zdobywając nagrodę za rolę drugoplanową na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni i Polską Nagrodę Filmową Orzeł.
Aktorka Teatru Narodowego w latach 1971-1974. Po latach ważną rolę zagrała w spektaklu Krystiana Lupy Persona. Ciało Simone (2010).
Buddystka, nauczycielka zen.

Trzykrotnie zamężna: z Januszem Guttnerem, Andrzejem Żuławskim i Andrzejem Krajewskim. Matka reżysera Xawerego Żuławskiego i aktorki Oriny Krajewskiej.

Zmarła 23 czerwca 2014 po chorobie nowotworowej.

Magda Sendecka