Baza ludzi umarłych [1958]
rok produkcji:
- 1958
premiera:
- 10 VIII 1959
czas trwania:
- 104 min
Reżyseria:
- Czesław Petelski
Scenariusz:
- Marek Hłasko
Zdjęcia:
- Kurt Weber
Obsada:
- Zygmunt Kęstowicz [Stefan Zabawa], Emil Karewicz [Tadek Warszawiak], Teresa Iżewska [Wanda], Leon Niemczyk [Dziewiątka], Aleksander Fogiel [Apostoł], Tadeusz Łomnicki [Partyzant], Roman Kłosowski [Orsaczek], Adam Kwiatkowski [Buźka], Juliusz Grabowski [Marcinkowski], Roman Hubczenko [leśniczy]
Montaż:
- Felicja Rogowska
Muzyka:
- Adam Walaciński
Scenografia:
- Wojciech Krysztofiak
Produkcja:
- Zespół Filmowy „Studio”
Kierownictwo produkcji :
- Stanisław Zylewicz
Scenopis:
- Czesław Petelski
O filmie
Bieszczadzka baza transportu drewna to miejsce, dokąd trafiają życiowi rozbitkowie i byli więźniowie. Brak cywilizacji i jakichkolwiek udogodnień powoduje, że nikt z nich nie chce tu zostać. Głównym bohaterem jest Zabawa, aktywista, mechanik, który przyjeżdża do bazy z żoną Wandą. Nowo przybyli starają się dopasować do istniejących warunków, lecz nie jest łatwo. Zaczynają ginąć ludzie, gdyż sprzęt, na którym pracują, jest za stary. Światełkiem w tunelu jest transport nowych samochodów, na który wszyscy czekają.
Jeden z głośniejszych filmów polskich lat pięćdziesiątych. Udane połączenie produkcyjniaka (najważniejszy jest plan zwózki), niewiary w możliwość zmiany ludzkiego losu i krytyki systemu odrzucającego tych, którzy nie chcą żyć „pod dźwięk trąb i werbli”. Hłasko nie życzył sobie zakończenia optymistycznego; Petelski wolał pozostawić nadzieję, choćby i gorzką. Ze względu na poczynione przez scenarzystę zmiany Marek Hłasko wycofał swoje nazwisko z czołówki.
Grzegorz Pieńkowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996
Artykuły
Galeria
Cytaty
-
Sytuacja zewnętrzna, niezmiernie przekonująca w swoich realiach, jest tylko pretekstem do ukazania, co dzieje się w ludziach i z ludźmi skazanymi na siebie w osamotnieniu. Chcieliby uciec od świata, nie uciekną jednak, bo nie mogą...
Rozwiń
