Akademia polskiego filmu

Jacek jest reżyserem studenckiego teatrzyku w Gdańsku. Spotyka Margueritte, córkę zagranicznego konsula. Zaprasza ją na tenisa i odtąd zaczynają regularnie się spotykać. Margueritte odwiedza teatrzyk. Jacek, wyraźnie zakochany, zaniedbuje swoje obowiązki, całe dnie spędza z Margueritte. Dla niej ta znajomość jest tylko rozrywką. Nie potrafi się zakochać.

Odwiedzając kościół, odgrywają scenę ślubu, i wtedy dziewczyna mówi mu, że nie zamierza wychodzić za mąż. Boi się, że w stałym związku utraci swą atrakcyjność. Nie chce, aby Jacek traktował ją jak dziecko. Doświadczyła już w życiu niejednego. Stale zmieniała miejsca pobytu, poznała wielu ludzi. Oznajmia Jackowi, że wkrótce opuści Gdańsk. Gdy on ją namawia, by pozostała z nim na zawsze, wybiera swój wędrowny styl życia. Pewnego dnia Jacek przychodzi do konsulatu i dowiaduje się, że Margueritte wyjechała. Wraca do teatrzyku i do swych przyjaciół.

W filmie wykorzystano fragmenty spektakli teatrzyków Bim-Bom i Co To.

Historia miłości dwojga młodych ludzi, którzy ze względu na niedojrzałość nie są w stanie uratować rodzącego się uczucia. On wprowadza ją w swój świat, ona zatrzymuje się w nim na chwilę, a potem odchodzi. Subtelny, pełen sentymentalnego ciepła obraz środowiska egzystencjalnej młodzieży lat pięćdziesiątych.

Waldemar Piątek, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996