Ewa chce spać  [1957]

Ewa chce spać

rok produkcji:

1957

premiera:

17 III 1958

czas trwania:

94 min

Reżyseria:

Tadeusz Chmielewski

Scenariusz:

Tadeusz Chmielewski, Andrzej Czekalski

Zdjęcia:

Stefan Matyjaszkiewicz

Obsada:

Barbara Kwiatkowska [Ewa Bonecka], Stanisław Mikulski [Piotr Malewski], Stefan Bartik [komisarz], Ludwik Benoit [kasiarz Leon Pistynek Ptuszko], Maria Kaniewska [Helutka], Roman Kłosowski [Lulek], Wacław Kowalski [rusznikarz w ósmym komisariacie], Gustaw Lutkiewicz [policjant Dobiela], Stanisław Milski [Fafuła], Władysław Osto-Suski [karawaniarz], Jarema Stępowski [Wacek Szparaga, kelner w barze Pod Ślimakiem], Wojciech Turowski [Profesor, wykładowca na seminarium], Edward Wichura [policjant Teofil], Zygmunt Zintel [major Piętka], Kalina Jędrusik [Biernacka], Jan Kobuszewski [Marian, kochanek Biernackiej]

Montaż:

Janina Niedźwiecka

Muzyka:

Henryk Czyż

Scenografia:

Roman Mann, Adam T. Nowakowski

Produkcja:

Zespół Filmowy „Syrena”

Kierownictwo produkcji :

Wiesław Mincer

Nagrody:

  • MFF San Sebastian (Hiszpania) 1958: Złota Muszla, Nagroda Związku Scenarzystów Hiszpańskich za scenariusz
  • MFF Mar del Plata (Argentyna) 1958: nagroda dla najlepszego zestawu filmów (wspólnie z EroikąZamachem)

O filmie

Film jest komediowym rozwinięciem banalnej sytuacji: młoda naiwna dziewczyna poszukuje noclegu, ponieważ nie została wpuszczona do szkoły dzień przed rozpoczęciem zajęć. Chodząc uliczkami przedziwnego miasteczka, poznaje sympatycznego policjanta Piotra, jego kolegów z komisariatu i całą plejadę zwariowanych, groteskowych postaci.

Miasteczkowa społeczność w przeważającej części składa się z niebieskich ptaszków, żyjących w najlepszej komitywie z policjantami. Nastąpiło tu całkowite odwrócenie ról: złodzieje mają własną akademię doskonalenia zawodowego, policjanci zaś najchętniej spędzają czas w zacisznych, bezpiecznych komisariatach, ucząc się... gry na flecie, by wywabiać przestępców z ich melin, prostytutki natomiast robią na drutach, oczekując na klientów.

Inteligentna komedia kompilacyjna czerpiąca z wszystkich odmian tego gatunku: od gagowej burleski po sophisticated comedy. Ale film nie odbiegał od polskich realiów głównie w warstwie dialogowej oraz poprzez nawiązanie do tradycji polskiej satyry. Debiut Chmielewskiego był od czasów Skarbu drugim sukcesem komercyjnym i artystycznym polskiej komedii.



Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996

Artykuły

Cytaty

  • Lulek: Panienka kupi tę cegłę… no… stówka… no…
    Ewa: Ale mnie pan przestraszył. Myślałam, że to jakiś złodziej (…). Tak późno, a kawaler jeszcze cegły...

  • Wraz z filmem Ewa chce spać Tadeusza Chmielewskiego dokonały się właściwie narodziny komedii – gatunku, którego nadmiarem i gustownością film nasz nigdy nie grzeszył. Towarzysząca powstaniu Ewy…...

    Rozwiń

Bibliografia