Akademia polskiego filmu

Irka budzi się w nędznym mieszkaniu, zostawia synka Bogusia i jedzie na pocztę, gdzie pracuje jako roznosicielka. Doręcza przesyłkę samotnemu młodemu renciście Jackowi Gruchale i mdleje w jego mieszkaniu, równie nędznym jak jej. Wracając do domu, obserwuje więźniów pracujących na torach kolejowych i kolejki przed sklepami. Po kilku dniach spotyka na ulicy Jacka, który po wypadku w kopalni, porzucony przez żonę, dorabia do renty inwalidzkiej jako kolejkowy stacz. Jacek odwiedza Irkę w jej mieszkaniu, dochodzi do miłosnego zbliżenia.

W szkole Boguś zostaje posądzony o zniszczenie dekoracji trzeciomajowej, dziecko jednak nie wie, co się wtedy wydarzyło. Kobieta likwiduje książeczkę oszczędnościową i kupuje telewizor. Przychodzi telegram o śmierci ciotki Irki; resztę pieniędzy zabiera ksiądz za ostatnią posługę. Zagrożona pozbawieniem pracy, Irka przywłaszcza sobie pieniądze na wypłaty, oddaje Bogusia do domu dziecka i ucieka do Jacka. Na giełdzie kupują zdezelowaną syrenkę i wyruszają ku granicy. Rozbiwszy samochód, zatrzymują się w hotelu; Irka wyznaje Jackowi, że ukradła pieniądze. On, widząc mękę kobiety, dusi ją poduszką. Sam zjawia się w ambasadzie amerykańskiej, udając psychopatę z bombą w walizce.

Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996