Słońce wschodzi raz na dzień  [1967]

Słońce wschodzi raz na dzień

rok produkcji:

1967

premiera:

4 IV 1972

czas trwania:

90 min

Reżyseria:

Henryk Kluba

Scenariusz:

Wiesław Dymny

Zdjęcia:

Wiesław Zdort

Obsada:

Franciszek Pieczka [Haratyk], Ryszard Filipski [Górniok], Stanisław Gronkowski [Wigezy], Teresa Kamińska [Hanka], Marian Kociniak [partyzant Mały, później sekretarz], Zdzisław Maklakiewicz [Moskała], Józef Morgała [Piela], Edward Rączkowski [Bolączka], Teresa Marczewska [Hanka]

Montaż:

Mirosława Garlicka-Jaworska

Muzyka:

Zygmunt Konieczny

Scenografia:

Jarosław Świtoniak

Produkcja:

Zespół Filmowy „Syrena”

Kierownictwo produkcji :

Konstanty Lewkowicz

Nagrody:

  • Lubuskie Lato Filmowe Łagów 1972: nagroda za zdjęcia dla Wiesława Zdorta, nagroda za pierwszoplanową rolę męską dla Franciszka Pieczki, nagroda studentów PWSFTViT w Łodzi
  • Lubuskie Lato Filmowe Łagów 1985: Grand Prix Złote Grono za walory oryginalnego języka filmowego w filmie stanowiącym wybitne świadectwo ludowej mentalności

O filmie

Beskidzka wieś Odkrzask w pierwszych latach po wyzwoleniu. Dochodzi tam do konfliktu między nową władzą ludową a miejscową ludnością na tle interpretacji prawa własności. Specyficznie ukształtowani przez warunki historyczne, przyzwyczajeni do izolacji, samowystarczalności i walki z przeciwieństwami, egoistyczni i nieufni górale budują pod przywództwem Haratyka tartak, szkołę i cegielnię. Uważają to wszystko za własność społeczną, ale nie pozwalają korzystać z nich sąsiadom. Władzy ludowej natomiast brakuje czasu oraz umiejętności przekonywania i stosuje zasadę: „kto nie z nami, ten przeciw nam”, wspartą represjami i więzieniem. Druga po Chudym i innych filmowa ballada spółki Wiesław Dymny – Henryk Kluba o oryginalnym kształcie plastycznym, nawiązująca estetyką do malarstwa naiwnego
z elementami neorealistycznych obserwacji. Natura konfliktu społecznego opisanego w scenariuszu była powodem opóźnienia premiery filmu o pięć lat.


Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996 

Artykuły

Galeria

  • Franciszek Pieczka i Zdzisław Maklakiewicz w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., źródło: Fototeka FN
  • Jerzy Nowak i Franciszek Pieczka w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., źródło: Fototeka FN
  • Józef Morgała, Stanisław Gronkowski, Bogusław Sochnacki, Zdzisław Maklakiewicz, Ryszard Filipski i Edward Rączkowski w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., źródło: Fototeka FN
  • Franciszek Pieczka w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., źródło: Fototeka FN
  • Teresa Marczewska w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., źródło: Fototeka FN
  • Franciszek Pieczka w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., fot. Tadeusz Kubiak, źródło: Fototeka FN
  • Mieczysław Gajda w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., fot. Tadeusz Kubiak, źródło: Fototeka FN
  • Zdzisław Maklakiewicz i Mieczysław Gajda w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., fot. Tadeusz Kubiak, źródło: Fototeka FN
  • Mieczysław Gajda, Józef Morgała, Ryszard Filipski, Franciszek Pieczka, Edward Raczkowski i Stanisław Gronkowski w filmie „Słońce wschodzi raz na dzień" w reż. Henryka Kluby, 1967 r., fot. Tadeusz Kubiak, źródło: Fototeka FN
Poprzedni Następny

Wideo

więcej filmów

Cytaty

  • ”Bolączka: Co jest, że na Ochodzitej diabły tańcują?
    Muskała: One tańcują, gdy poczują w powietrzu krew.
    Bolączka: Tańcują między trzema sosnami.

  • Kluba reprezentuje liryczny stosunek do historii, opowiadając
    o odradzaniu się życia w Beskidzie Śląskim po kataklizmie wojennym. Najbardziej zajmujące w jego filmie jest jednak to, iż...

    Rozwiń