Dreszcze [1981]
rok produkcji:
- 1981
premiera:
- 23 XI 1981
czas trwania:
- 102 min
Reżyseria:
- Wojciech Marczewski
Scenariusz:
- Wojciech Marczewski
Zdjęcia:
- Jerzy Zieliński
Obsada:
- Tomasz Hudziec [Tomek Żukowski], Teresa Marczewska [druhna przewodniczka], Marek Kondrat [wychowawca klasowy], Zdzisław Wardejn [inspektor], Władysław Kowalski [ojciec Tomka], Teresa Sawicka [matka Tomka], Jerzy Bińczycki [Cebula, nauczyciel języka polskiego], Bogdan Koca [druh wychowawca], Zygmunt Bielawski [dyrektor ośrodka szkoleniowego], Bogusław Linda [ubek w cywilu przeszukujący mieszkanie Żukowskich], Mieczysław Janowski [wychowawca obozowy], Wiktor Grotowicz [dyrektor szkoły], Marian Opania [Zbyszek, chłopak druhny przewodniczki]
Montaż:
- Irena Choryńska
Muzyka:
- Andrzej Trzaskowski
Scenografia:
- Andrzej Kowalczyk
Kierownictwo produkcji :
- Zbigniew Tołłoczko
Nagrody:
-
- Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku 1981: Nagroda Główna Jury, nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą dla Teresy Marczewskiej, nagroda za montaż dla Ireny Choryńskiej
- MFF Berlin (Niemcy) 1982: Srebrny Niedźwiedź, Nagroda FIPRESCI, Nagroda OCIC, Nagroda Międzynarodowego Zrzeszenia Klubów Filmowych
- Don Kichot 1983
Bibliografia
Książki:
Ciało i seksualność w kinie polskim, red. Sebastian Jagielski , Agnieszka Morstin-Popławska, Kraków 2009.
Szpulak A., Filmy Wojciecha Marczewskiego, Poznań 2009.
Artykuły:
Hollender B., „Zmory” i „Dreszcze”, „Rzeczpospolita” 5.8.2005, nr 182, s. 11.
Jackiewicz A., Moje życie w kinie (87.10), „Kino” 1987, nr 10, s. 11-13.
Kałużyński W., Gry o wolność, „Dziennik. Gazeta Prawna-Kultura” 2.5.2010, s. 12.
Maciejewski Ł., Dreszcze, „Machina” 2007, nr 21, s. 122.
Pietrasik Z., Zmory Marczewskiego, „Polityka” 2010, nr 5, s. 48.
Sprawozdania z produkcji:
Henczel K., Madagaskar, czyli obrona prywatności, „Film” 1981, nr 15, s. 6-7.
Cytaty
-
Bohaterem Dreszczy jest chłopiec, którego pewnego dnia wymyśla się jako obiekt dobroczynnej indoktrynacji, wydziera się mu intymność i odejmuje samodzielne dążenia, przytula się go – w przenośni i dosłownie...
Rozwiń
Artykuły
-
Nie dać się zabić na ringu
„Kino” 2006, nr 4