Akademia polskiego filmu

Dyrektorka: Przepraszam bardzo, ale tam nie można. Gdyby pan, gdyby ksiądz byłby uprzejmy tutaj poczekać, ja ją zaraz zawołam.
Ksiądz (do Magdy): No widzisz… Teraz ja ciebie szukam.
Magda: Nie wiem, skąd oni wiedzą, naprawdę. Ja tylko dyrektorce powiedziałam, bo musiałam.
Ksiądz: A dlaczego ją ugryzłaś? Bo ona mówi, że ją ugryzłaś.
Magda: Bo jak wróciłam, to powiedziała, że zaczynam jak kurwa. To ja powiedziałam, że ojca szukałam, a ona że nieprawda, bo bękartem jestem.

dialog z filmu

Jerzy Stuhr uważa się za ucznia i pozbawionego pychy kontynuatora kina Krzysztofa Kieślowskiego. Czego dowodzą zwłaszcza Historie miłosne (…), które koncentrują się wokół tematu odrzucenia lub akceptacji miłości (…). Było to przedsięwzięcie ryzykowne, bo pomyślane także jako benefis aktorski: Stuhr grał cztery najważniejsze postaci. Dał jednak nie tylko popis zachwycającej technicznej wirtuozerii, ale i wycyzelowane i emocjonalnie wiarygodne wizerunki ludzi zmagających się ze sobą i ze swoimi uczuciami. (…) Stuhr jako reżyser zdołał zachować intymność tych zmagań.

Tomasz Jopkiewicz, 1997 – Jerzy Stuhr opowiada o miłości, w: Historia kina polskiego, pod red. T. Lubelskiego, K.J. Zarębskiego, Warszawa 2006