Akademia polskiego filmu

Warszawa, 1944. Powstanie zbliża się do końca. Po nieudanej próbie przebicia się przez stanowiska niemieckie kompania porucznika Zadry wchodzi do kanału na rogu Bałuckiego i Szustra na Mokotowie. Kierują się w stronę Śródmieścia, ale z ponad czterdziestu powstańców nie ocaleje nikt.

Oddział zostaje niebawem rozbity na trzy mniejsze grupki ludzi błąkających się po omacku w cuchnących czeluściach stolicy. Łączniczkę Stokrotkę i rannego Koraba zatrzymała krata u wylotu kanału; Halinka popełniła samobójstwo; kompozytor Michał dostał pomieszania zmysłów. Mądry wyszedł przy Dworkowej wprost na niemiecki patrol. Po siedemnastogodzinnej wędrówce kanałami Zadra, Kula i Smukły trafiają wreszcie na właściwy właz. Kapral ginie podczas rozbrajania wiszących u wyjścia granatów, a Zadra wraca do kanału po swoich żołnierzy, nie wiedząc, że podzielili los Mądrego.
Pierwszy film poświęcony tragedii powstania warszawskiego i żołnierzom AK, otwierający nurt nazwany niebawem Polską Szkołą Filmową. Dzieło pełne ekspresyjnych, metaforycznych obrazów spajających romantyczną filozofię z wątkiem polskiej śmierci.

Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996