Wierna rzeka  [1983]

Wierna rzeka

rok produkcji:

1983

premiera:

31 VIII 1987

czas trwania:

137 min

Reżyseria:

Tadeusz Chmielewski

Scenariusz:

Tadeusz Chmielewski, Halina Chmielewska [na podstawie powieści Stefana Żeromskiego ]

Zdjęcia:

Jerzy Stawicki

Obsada:

Małgorzata Pieczyńska [Salomea Brynicka], Olgierd Łukaszewicz [Józef Odrowąż], Franciszek Pieczka [Szczepan], Maria Homerska [księżna], Henryk Bista [doktor Kulewski], Henryk Machalica [major kozacki], Jerzy Turek [sołtys], Wojciech Wysocki [kapitan Wiesnicyn], Tomasz Zaliwski [Hubert Olbromski], Artur Barciś [powstaniec], Jan Jurewicz [Kruk], Irena Burawska [kobieta z wodą], Izabella Kulawik [Ryfka], Jacek Domański [porucznik Bykow], Paweł Kruk [kozak]

Montaż:

Mirosława Garlicka

Muzyka:

Jerzy Matuszkiewicz

Scenografia:

Bogdan Sölle

Produkcja:

Zespół Filmowy „X”

Kierownictwo produkcji :

Michał Szczerbic

Nagrody:

  • Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1987: nagrody za reżyserię i za muzykę

O filmie

Czasy powstania styczniowego. Po jednej z potyczek ciężko ranny Józef Odrowąż dociera z pola bitwy do pobliskiego dworu. Pomocy udziela mu Salomea Brynicka, córka rządcy majątku. Odrowąża poszukują Kozacy. Dziewczyna, mimo niechęci sługi Szczepana, podejmuje ryzyko walki o życie księcia. Operuje go znajomy lekarz z miasteczka. Józef powoli wraca do zdrowia, z Salomeą zaczyna go łączyć miłość. Pewnej nocy do dworu przyjeżdża Hubert Olbromski, komisarz Rządu Narodowego. Rankiem powstańcy zostają zaatakowani przez Kozaków. Olbromski ucieka nad rzekę, w której topi ważne dokumenty powstańcze i ginie w walce. Wiesnicyn, dowódca Kozaków, domyśla się, kim jest Odrowąż, ale daruje mu życie i oszczędza dwór. Wiosną miłosną sielankę przerywa przyjazd księżnej Odrowąż, która zabiera syna. Za opiekę wynagradza Salomeę sakiewką złotych monet, które szlachcianka wyrzuca do rzeki.
Heroiczny dramat miłosny z wątkami patriotycznymi w tle. Trzecia adaptacja powieści, tym razem zatrzymana na pięć lat przez cenzurę.


Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996 


Artykuły

Cytaty

  • Doktor: Ranny… A więc znów powstaniec. Panna chyba jest szalona. Ja mam iść na Sybir z powodu któregoś z tych obłąkańców, którzy z kosami porywają się na mocarstwo. Nie! Nie, proszę pani! Ja jestem...

  • Chmielewski w sposób zaskakująco udany przetłumaczył na język filmu wszystkie wartości prozy Żeromskiego, przystosował je do potrzeb
    i mentalności współczesnego widza. Stosując własne środki wyrazu, uzyskał...

    Rozwiń

Bibliografia